บทที่ 13 มนุษย์ถ้ำมอง (1)

1318 Words

ชลธีขึ้นไปขลุกอยู่ในห้องนอนบนชั้นสองของตัวบ้าน โชคดีที่ในห้องนอนห้องนี้ ผ้าม่านตรงหน้าต่างเป็นผ้าทึบแสง และกระจกยังติดฟิล์มกรองแสงไว้อีกด้วย ฉะนั้นหากเขาไม่เปิดไฟ ปิดม่านไว้ แล้วใช้กล้องส่องทางไกลที่ลงทุนซื้อมาจากร้านขายอุปกรณ์เดินป่า เพื่อคอยสังเกตความเป็นไปของอริสา อย่างไรเสียก็ไม่มีวันถูกใครจับได้แน่ว่าเขาทำตัวเป็นพวกถ้ำมองแบบนี้ หากถูกจับได้ คงขายหน้าไม่น้อย เพราะจะมีใครเป็นอย่างเขาบ้างที่ตามมาสอดส่องแฟนเก่าที่เลิกรากันไปแล้ว เสียงโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงดังขึ้น ชายหนุ่มจึงหยิบมากดรับเมื่อเห็นว่าเป็นสายจากอรรถวิทย์ เพื่อนสนิท “เออ มีไร” “ไอ้คราม ตอนนี้มึงอยู่ปราณบุรีเหรอวะ” “เออ มีไรรึเปล่า” ตอนนี้เพื่อนทั้งสามคนของเขารู้แล้วว่าเขามาเช่าบ้านที่ปราณบุรี เพื่อมาเฝ้าดูอริสาโดยเฉพาะ แต่เขาก็สั่งย้ำไว้ทุกคนแล้วว่าต้องเก็บเป็นความลับ ห้ามให้คนอื่นรู้เด็ดขาด “เฮ้ย ตอนนี้ก็เท่ากับ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD