พนักงานรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้าน ขี่รถจักรยานยนต์มาถึงซอยสิบภายในเวลาไม่ถึงสองนาที อริสายังคงเฝ้ามองอยู่ในรถ ไม่ได้ลงไปดูใกล้ ๆ ว่ารปภ. ของที่นี่จะทำอะไรกับคนแปลกหน้าที่มารบกวนลูกบ้านบ้าง และเขาก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง เพราะพนักงานรักษาความปลอดภัยคนนั้นลงจากรถจักรยานยนต์แล้วไปยืนข้างรถของเปรมณัฐพร้อมกับพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่ได้ยินเพราะอยู่ไกลเกินไป เห็นแค่ว่ากระจกรถฝั่งคนขับเลื่อนลงมาครึ่งหนึ่ง
“เออใช่ โธ่เอ๊ย โง่อยู่ตั้งนาน”
เธอเพิ่งนึกได้ว่าหน้าบ้านมีกล้องวงจรปิด ดังนั้นจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูภาพ และฟังเสียงจากแอปพลิเคชันของกล้องวงจรปิดแทน
“คุณบอกผมว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านของภรรยาคุณ แต่มีคนแจ้งไปว่าคุณปีนรั้วเข้าบ้านนะครับ ถ้าเป็นบ้านของภรรยาคุณจริง คุณไม่มีกุญแจหรือครับ จะปีนทำไม”
เป็นเสียงของรปภ. ที่พูดกับเปรมณัฐด้วยน้ำเสียงปกติ ไม่ได้มีท่าทีข่มขู่ หรือขึ้นเสียงใส่ เป็นเปรมณั
