อริสาถือช้อนชะงักค้างไว้ทันทีหลังจากได้ยินคำถามของพริมา หญิงสาววางช้อนลง ถอนหายใจแผ่ว สีหน้าครุ่นคิด
“ความจริงแล้วฉันก็คงปิดกั้นความเป็นพ่อลูกไม่ได้หรอก ฉันไม่ได้รังเกียจหรือตั้งแง่อะไรหรอกนะถ้าเขาอยากมีส่วนร่วมในการเลี้ยงดู จะส่งเงินช่วยค่านมค่าผ้าอ้อมฉันก็ไม่ติดอยู่แล้ว ยินดีด้วยซ้ำ”
พริมาทำท่าจะยิ้ม แต่ก็ต้องสูดปากเบา ๆ เพราะเจ็บแผลที่ปาก ก่อนเอ่ยขึ้นว่า
“ถามหมาตอบแมวซะงั้น ฉันรู้ว่าแกเข้าใจดีว่าฉันหมายถึงอะไร ทำมาเป็นเลี่ยงบาลีตอบไม่ตรงคำถาม นังบ้า”
“ฉันจะตอบได้ยังไงล่ะ ในเมื่อมันเป็นเรื่องของอนาคต มันคือฟิวเจอร์ย่ะ ตอนนั้นฉันอาจจะมีแฟนใหม่แล้วก็ได้ใครจะรู้ หรือไม่ก็...พี่ครามนั่นแหละที่มีแฟนใหม่ และเขาอาจจะไม่รู้เรื่องลูกไปจนวันตายเลยก็ได้”
อริสาเบ้ปากใส่เพื่อน ทำท่ายักไหล่ราวกับเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในความคิดความสนใจของตนแม้แต่น้อย
“ย่ะ! แม่สาวสตรอง แล้วนี่ตกลงจะไม่ใส่ชื่อพ่อในใบเ
