"Bir gece bile bensizliğe dayanamazken nasıl on yıl geçirdin?" Diye sordu anlaşılan uyumadan önceki son konuşmamız bu olacaktı. Kül adamın toprak kokusu burnuma dolarken derin bir nefes alıp göğsünün derinlerine gömüldüm. Başım ensesinin altına kıvırdığı koluna yaslıydı. "Bunu gerçekten yapacak mıyız? Şimdideyken geçmişten bahsetmesek?"
"Cevap ver." sedi sessizce.
"Sensizlik Sharon ve iş ile geçti." Çenesi alnıma değerken saç diplerimden öptü. "Ortak bir yönümüz varmış on yılda ikimizde işe odaklamamışız."
"Benim bundan sonra odaklanacağım tek şey sen olacaksın Edward Shawn." dedim genişce sırtımama engel olamadan.
"Onur duyarım Emelie."
"Doğrusu, yeni işim için gerginim." Zar zor gülümsedim. Hiçte değildim. "Yarın toplantıya benzer iş görüşmem olacak bir adamı olarak bana tüyo vere
