Şarkı sona ererken kapattığım gözlerimi açtım ama kenetlenmis ellerimizi bir kez olsun açmadım. Son sözler kısık bir tonda döküldü ağzımdan. Bakışları gözlerime dokunduğunda gülümsedim. Kalbim hızla çarpıyordu. Şarkıda da dediği gibi onu gördüğümde kalbimin çarpıştığını hissettim. Kalbime girdiğini ve mutluluğu.
Sarhoş edebilecek cinsten gülümsedi. "Bu bir aşk itirafı anı mıydı?"
"Hayır, bu kulaklarının pasını sildiğim andı." Dedim. Güldü. Elim boğazıma gitti. Şarkıyı azar azar nefeslenerek söylemiştim. Şimdiyse nefes nefeseydim. Kalbim gögüş kafesinin içinde bir kuş gibi çırpınıyordu. "Yada tersine kulağının pasını mı arttırdım?"
"Ne dedin duyamıyorum, kulaklarım sağırlaştı da" dedi alayla. Omzuna hafifçe vurup başımı yasladım. "Çok güzel söyledin Emelie. Kendin kadar güzel söyledin.
