ปัง ปัง ปัง
“รีบไปก่อนเถอะครับนาย มันมีคนมาช่วยแล้ว คนเราน้อยกว่าสู้ไม่ไหวหรอกครับ”อาชารีบบอกเจ้านายของตนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีคนมาช่วยเยอะจนพวกของตนสู้ไม่ไหว
“ฝากไว้ก่อนนะไอ้คาร์ลอส กูกับมึงได้เจอกันอีกแน่”การิมที่รอโอกาสนี้มานานเอ่ยอย่างเคียดแค้น
“มันจะหนีไปแล้ว เอาปืนมาให้กู”คาร์ลอสแย่งปืนมาจากมือของชินก่อนจะเดินตรงไปหาการิม
“ใจเย็นก่อน วันนี้มึงโดนมาหนักแล้ว ไหนมึงจะโดนยิงอีก”ไอแวนดึงห้ามชายหนุ่มไว้ก่อนที่คนวู่วามจะเดินออกไปจากวงล้อมของลูกน้องที่คุ้มกันอยู่
“ไม่!!! กูไม่ปล่อยให้มันหนีไปได้หรอก”คาร์ลอสยังคงดื้อดึงที่จะไปจัดการไอ้ขอทานนั่นให้ได้ แต่กลับต้องร้องเสียงหลงออกมา
“โอ๊ยยย มึงจะกดแผลกูทำเชี่ยไรไอ้ธัน”เขาหันไปตะโกนด่าธันวาที่เอามือมากดแผลเขาอย่างแรงจนมันปวดระบมขึ้นมาทำให้เขาแทบหมดแรง
“กูเตือนสติมึงไง”
“ปล่อยมันไปเถอะไอ้ธัน แต่พอมึงตายกูขอน้องน้ำมนต์นะ”
“งั้นกูยิงมึงก
