รา ชา หวง รัก

A episode ที่ 8 รา ชา หวง รัก

A episode ที่ 8 รา ชา หวง รัก

"อ้ะ !คุณราชา" ดาวเหนือผวาขาเรียวจะก้าวไปหา กลับถูกข้อมือเล็กของควีนส์คว้าใว้ ใบหน้างามฉายแววเจ้าเล่ห์

ราชาที่ถูกชก ค่อยๆหันกลับมา ตรงมุมปากปลิแตกเลือดซิบ ราชาใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่าง

กวนๆ

กำปั้นใหญ่ชกเข้ากลางหน้าของคู่กรณีจนอีกฝ่ายหงายหลังลงไปกับพื้น ร่างสูงโถมตัวลงไปก่อนจะชกซ้ำ2-3ครั้ง

"อึก ..พะ พอ." คู่กรณีที่เลือดกลบปากเอ่ยเสียงแผ่ว

ร่างสูงปรายตามองเลือดสีแดงที่เปื้อนกำปั้นอย่างรังเกียจ ราชากดมือหนาลงกลางอกของคนที่นอนอยู่ กระแทกลงย้ำๆ จนกลางหน้าอกเปอะเปื้อนไปด้วยของเหลวสีแดงสด

"ไอ้เหี้ย..มึงมันโรคจิต" คู่กรณีด่าอย่างคาดหวังว่าอีกคนจะเจ็บ

ราชายันกายลุกขึ้น ก่อนจะประเคนผ่าเท้าเบอร์46 ให้อีกฝ่ายทันที

'อั้ค!!' คนบนพื้นจุกจนตัวงอ

"ชอบไหม กูจัดให้มึงแบบเน้นๆ เลยนะ" เสียงขรึมเอ่ยถามสบายๆ ทำเอาคนมองอยู่เสียวสันหลัง ดวงตาคมของลีโอกวาดมองคนที่อยู่โดยรอบเป็นสัญลักษณ์ว่า ' ใครไม่เกี่ยวอย่า .....เสือก'

ดาวเหนือตกใจหน้าซีด ผิดกับควีนส์ ที่นั่งเขี่ยมือถือเฉยๆ

"ควีนส์ ทำไมไม่ห้ามคุณราชา" เสียงใสเอ่ยพรางเขย่าแขนเพื่อนรัก จนตัวโยน

"เดี้ยวมันก้อมาเอง" ควีนส์เอ่ยยิ้มๆ ในตาสวย มองอีกคนที่อยู่ข้างพี่ชายเล็กน้อย

'ผลั่ก ผลั่ว' ราชาแตะไปอีก2-3ที ทำเอาคนที่นอนอยู่ก่อนหายใจฮวบฮาบ ลีโอเดินเข้าไปสะกิดก่อนกระซิบ

"พอก่อน ...คนเยอะไป" ราชาเหลือบมองก่อนจะปรับสีหน้าเป็นเคร่งขรึม เดินข้ามร่างคนที่นอนอยู่ไปหาหญิงสาว

"ไง ไอ้สัส ตัวเต็ง อยากเป็นตัวตึง สมใจไหม ตึงทั้งตัวเลย ตึงพอไหมหล่ะ "

ลีโอยิ้มเยาะ

"คุณราชา เจ็บมากไหม" ดาวเหนือคว้าข้อมือหนาดวงตากลมจ้องดูรอยกำปั้นที่แก้มขาว มือบางแตะเบาๆ อย่างร้อนรน

ราชาลอบมองอีกคนนิ่งๆ

"ดาวเหนือ" ราชาเรียกเสียงขรึม

"ขา?" เสียงหวานขานเงยหน้ามองตาแป๋ว

"ในนั้น ฉัน กินได้ไหม" ราชามองตะกล้าใบโต ที่มีผ้าครุม ปักตัวอักษร 'R'

' R 'ชื่อย่อราชา

'ของฉันรึป่าว ตั้งใจเตรียมให้ใช่ไหม'

ชายหนุ่มคิดด้วยใจที่เต้นรัว

ดาวเหนือยิ้มกว้าง รีบหันไปคว้าตะกล้าใบโตมาเปิดมือบางหยิบน้ำหยิบขนมออกมาหลายอย่าง

หนุ่มๆคณะวิศวะมองกันตาเยิ้ม ทั้งอิจฉา ทั้งอยากกิน

"คุณราชา ชอบอันไหน ?" ดาวเหนือถามเสียงใส

ราชาก้มมองแซนวิช กับข้าวผัดสลับไปมา ปากหนาเอ่ยเบาๆ

"เอาทั้งคู่ อย่างละครึ่ง" ดาวเหนือยิ้มกว้าง จัดแจงตัดแบ่งให้อีกคนอย่างตั้งใจ

ลีโอเห็นดังนั้นจึงเดินมานั่งข้างสาวสวย ที่นั่งเคี้ยวข้าวตุ้ยๆไม่สนใจใคร

"เธอไม่มีของมากินบ้างหรอ แบ่งให้ฉันได้ไหม ฉันเองก้อหิว"

ควีนส์เหลือบมองลีโอสลับกับกล่องข้าว ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่

"เรากินไปแล้ว ช้อนก้อมีคันเดียว ถ้าไม่รังเกียจ ก้อกินได้"

ลีโอยิ้มมุมปาก ฝ่ามือหนาคว้ามือน้อยที่กำลังตักข้าวฉวยเอามาเข้าปากตน ริมฝีปากหนา รูดที่ช้อนจนสะอาด ใบหน้าหวานเห่อร้อน

"มันต้องรูดขนาดนั้นหรอ"

"ต้องขนาดนี้แหละ อยากจะกิน ให้อร่อย" ลีโอย้ำเสียงจริงจัง

ดาวเหนือนั่งมองราชากินเงียบๆ มือบางรินน้ำหวานสีสวยใส่แก้ววางใว้ข้างๆ ก่อนที่ทางสแตนด์จะตะโกนเรียกรวม ร่างบางผุดลุกขึ้นอย่างลืมตัว ทำเอากระโปรงตัวสั้นเลิกขึ้นจนเก็บเห็นแก้มก้นขาว ราชาหน้าตึง เอ่ยเสียงเข้ม

''อีกนานไหม ที่ต้องใส่ชุดนี้"

"ดาวเหนือไม่รู้ พี่เขาไม่ได้บอก" ร่างเล็กพูดจบก้อรีบกุลีกุจอวิ่งไปรวม ราชานั่งเคี้ยวต่อข้าวด้วยอารมณ์บูดบึ้ง

'ให้ตายเถอะไม่มีอารมณ์จะแดก'

"แดกดีขนาดนี้อารมณ์ไม่ดีขึ้นเลยรึไง" ลีโอร้องแซวขำขันกับท่าทีของเพื่อน ควีนส์มองตามไม่กระพริบ

"ปกติฉันขี้เล่น" ลีโอเกาท้ายทอยแก้เก้อเมื่อเห็นอีกคนมองจ้องไม่ลดละ

"ที่ฉันเห็น นายหน้าจะเล่นขี้ แล้วหล่ะ" ควีนส์เอ่ยอย่างไม่คิดอะไร

"ลองมาเล่น..กับฉันไหม...ฉันเลี้ยงหมา ถ้าเธอชอบ...ไปดูที่ห้องได้" ลีโอเอ่ยเสียงทะเล้น

ควีนส์กวาดตามองก่อนมาหยุดตรงกลางเป้า ใบหน้ายิ้มมุมปาก

ลีโอมองตามสายตา ก่อนที่ใบหน้าคมจะเลิกคิ้ว

ร่างสูงปราดเข้าไปกระซิบ

"ไม่อยากจะโม้ ใหญ่กว่าขวดน้ำที่เธอถือ"

"หืม?" ควีนส์มองซ้ำอีกรอบก่อนเอ่ยอย่างจริงจัง

"ฉันไม่เห็นวี่แววเลยนะ"

"เธอจะให้โอกาสมันเเข็งก่อน....ลองดูแล้วค่อยๆตัดสินใจ" ลีโอขยิบตาอย่างเจ้าเล่ห์

"มึงขายสะขนาดนี้มึงไม้แก้ผ้าอวดเลยหล่ะ"

"นี่ก้อเล่นกับมันป้อเลย เธอเป็นผู้หญิง หัดรู้จักอาย" ราชาเอ่ยเสียงเข้มทำเอาคนทั้งคู่ยิ้มแห้ง

"เอางี้ไหม...มันเผลอเมื่อไร เดี๋ยวมาดูหมาห้องฉัน" ลีโอยังเย้า ควีนส์หัวเราะคิกคักอย่างไม่จริงจัง

'คนนึงคิดลึก'

'อีกคนไม่ได้คิดอะไร'

ใบหน้าหล่อขรึมมองไปที่แสตนด์เชียร์หลายครั้งจวบจนแข่งเสร็จ ร่างสูงยังคงนั่งนิ่งในเตนท์พักสำหรับนักกีฬาไม่ลุกไปไหน ดวงตาภายในแว่นกันแดดสีดำราคาแพงจับจ้องไปยังหญิงสาว ที่บัดนี้มีเหงื่อซึมประปรายจากอากาศที่ร้อนระอุ

"ดาวเหนือ คนที่ดาวเหนือนั่งด้วย...ใครหรอ"

ปูนิ่ม ถามพรางสอดส่ายสายตาไปหาราชาอย่างสนใจ

ควีนส์มองท่าทางกิริยาของสาวตรงหน้าคิ้วเรียวสวยเลิกขึ้น

'ไม่ได้คิดไปเองเเน่ กลิ่นน้ำหอม ท่าทาง ของใช้ การแต่งตัว แต่งหน้า ทรงผม ก๊อปเกรด A ก๊อปดาวเหนือ 100% '

เรียวปากสวยเหยียดยิ้มใส่อีกฝ่ายทันที

ช่วงเย็น ราชาพิงกำแพงดูดบุหรี่พ่นควันลอยครุ้ง รออีกคนเงียบๆ กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยโชยมาจากด้านหลัง

'แกล้งสักหน่อยดีไหมวะ?'

ใบหน้าหล่อยกยิ้ม ก่อนหันควับไปคว้าร่างเล็กดึงเข้าหาตัว

"หืม?" ปลายหมูกโด่งย่น

'ไม่ใช่ กลิ่นน้ำหอมคล้ายแต่ไม่หอมเหมือนดาวเหนือ'

"ตุ้บ!" ตระกล้าใบโต หลุดลงจากข้อมือเล็กทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า ชายหนุ่มกอดกับหญิงสาวคนนึงอย่างเเนบชิด ดาวเหนือหน้าชา จิตใจวูบไหวเพียงชั่วครู่ก่อนปรับสีหน้าเป็นปกติ

"ขอโทษค่ะ ดาวเหนือไม่ทันมอง" ร่างบางก้มเก็บตระกล้า เตรียมแยกไปทางอื่น

ราชาสลัดร่างสาวตรงหน้าออกอย่างรวดเร็วหันไปคว้าเอาร่างเล็กของดาวเหนือใว้

"อ้ะ คุณ ราชา" ดาวเหนือเลิกคิ้วมองราชาที มองปูนิ่มที อย่างสงสัย

"ไม่ได้จะเอา "

"ไม่ได้จะกอด"

"ได้กลิ่นคล้ายๆ คิดว่าใช่"

เสียงขรึมพูดชัดถ้อยชัดคำ

ปูนิ่มที่ยืนอยู่ใบหน้าชา เม้มริมฝีปากแน่น ลอบมองดาวเหนืออย่างชิงชัง

"อ๋อ.." ดาวเหนือรับคำยืนนิ่ง

"นิ่มติดรถไปด้วยได้ไหมคะ คุณคงไม่ปล่อยให้สุภาพสตรีที่คุณผลักเดินขาแพลงไปรอรถใช่ไหมคะ " ปูนิ่มเอ่ยพรางเดินเข้ามาหา

ราชาเหลือบมองเล็กน้อยก่อนหันมาดูปฏิกิริยาของคนตรงหน้า

'เธอจะทำยังไง หวงฉันไหม หวงรึป่าว' ในใจคิดสายตาจับจ้องอย่างใจเย็น

ดาวเหนือนิ่งขรึมแววตาราบเรียบมองสบตากับอีกคนนิ่งๆ ปูนิ่มเห็นดังนั้นจึงค่อยๆเอ่ย

"เหนือ.. เราสนิทกันขนาดนี้แท้ๆ แต่เหนือไม่เห็นแนะนำเพื่อน...ให้นิ่มรู้จักเลย" ปูนิ่มจงใจเน้นตรงคำว่าเพื่อนแววตามองดาวเหนืออย่างท้าทาย

ราชามองปูนิ่ม ที่สบตาอีกคนอย่างไม่เป็นมิตร ขัดกับคำว่าเพื่อนสนิทที่หลุดออกมาจากปากของเธอ

ดาวเหนือมองฝั่งตรงข้ามเรียบเฉย สีหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจัง ไม่ยิ้มเหมือนทุกครั้ง

"นิ่ม เหนือไม่ได้โง่ เหนือแยกออก คนไหนสนิท คนไหนแกล้งสนิท " ดาวเหนือกวาดตามองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า ริมฝีปากที่เคยยิ้มจนแก้มบุ๋ม นิ่งสนิท เหยียดยิ้มเพียงน้อย