ตอนที่ 6
ร่องรอย
“วันนั้นที่มาทานข้าว ...สงสัยพี่ธามจะลืมไว้ที่นี่ค่ะ”
“อ้อ”
อรดา พยักหน้ารับอย่างไม่ใส่ใจนัก ด้วยนึกได้ว่าสัปดาห์ก่อนคู่หมั้นหนุ่มมาทานข้าวที่บ้านแล้วอาจจะอึดอัดจนต้องถอดเนคไทฟาดไว้กับเก้าอี้ เธอจึงรับเนคไทจากมือน้ำฝนก่อนจะขอตัวเข้าห้องเพื่อพักผ่อน
ความเหมื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวัน ทั้งการเกร็งจากมื้อเย็นของมื้ออาหารทำให้ หญิงสาวอยากจะล้มตัวลงนอนเสียให้ได้ เมื่อมาถึงเตียง แต่ก็พยายามฝืนตัวเองที่จะจัดการกับเสื้อผ้าเพื่อเตรียมอาบน้ำชำระล้างร่างกายเพื่อจะได้นอนหลับสบาย
ตึ้งๆๆ
เสียงข้อความทางไลน์ที่ดังขึ้นเป็นระยะ ทำให้คิ้วเรียวสวยของอรดา ขมวดขึ้นด้วยปกติเธอจะปิดเสียงเตือนสำหรับไลน์กลุ่มเพื่อนและบริษัท หากข้อความที่ส่งมานอกเหนือจากนั้นจะเป็นคนสนิท หรืออาจเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ เธอจึงรีบหยิบมือถือในกระเป๋าขึ้นมาดู
โปรไฟล์ที่เห็นเพียงรูปมือนั้นทำให้อรดาฉงนยิ่งกว่าเดิม ทว่าเมื่อเปิดอ่านข้อความแล้วเธอถึงกลับตัวชาวาบ
(ออยทำตกไว้ พี่เก็บไว้ให้แล้วนะ)
รูปตุ้มหูเพชรรูปผีเสื้ออีกข้างของเธอที่ส่งมา ต่อให้ไม่บอกก็รู้ว่านี่คือโปรไฟล์ของใคร หญิงสาวลูบติ่งหูตัวเองข้างซ้ายและก็ตระหนักได้ว่าตุ้มหูของตัวเองน่าจะโดนถอดออกตอนที่อยู่ในห้องน้ำกับผู้ชายคนนั้น
ริมผีปากเธอเม้มเข้าหากันแน่น ทว่าก็ระลึกได้ถึงรสสัมผัสผ่าวร้อนที่ถูกประทับจูบอย่างหนักหน่วงเมื่อสักครู่
เธอนิ่งไปสักพัก ไม่คิดจะพิมพ์ตอบไลน์อีกฝ่ายไปให้ปรากฎเป็นข้อความใดๆจากเธอ เพราะไม่แน่ใจว่าฝ่ายนั้นจะใช้เป็นข้ออ้างอะไรมาแบคเมล์ในภายหลังอีก
(ทำไมเงียบไปละครับ)
(งั้นเดี๋ยวพี่เอาไปคืนให้พรุ่งนี้นะออย)
ข้อความที่พิมพ์มานั้นทำให้ อรดา อยากจะตะโกนใส่มือถือยิ่งนัก แต่ทำได้แค่เพียงพิมพ์ข้อความสั้นๆไปว่า “ไม่ต้องค่ะ” ก่อนที่จะกดบล็อกไอดีนั้นทันที ด้วยไม่ต้องการจะสื่อสารอะไรกับเขาอีกต่อไป
ต่อให้นั่นคือ ธีร์ อนันตกรกุล แต่ก็ไม่เห็นว่ามีความจำเป็นอะไรที่จะต้องติดต่อกัน เพราะเธอรู้ว่าเขาเพียงต้องการเพื่อปั่นป่วนเธอเล่นเท่านั้น
และเธอจะไม่มีทางตามเกมส์ของเขาเด็ดขาด
.
.
ร่างหนาสูงใหญ่เดินเข้าไปในเพนท์เฮาท์หรู โดยเปิดเพียงไฟดวงเดียวจากโคมไฟเล็กในมุมห้อง แสงสลัวเพียงน้อยนิดนั้นทาบยังใบหน้าหล่อเหลาที่อึมครึมของ ธีร์ อนันตกรกุล เมื่อนึกถึงสัมผัสจากร่างนุ่มนิ่มและริมผีปากหวานล้ำที่ได้สัมผัสเมื่อครู่
เพียงแค่นั้น ก็ทำให้เขาคิดถึงเรื่องราวเมื่อสี่ปีก่อน
เธอเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยเป็นนักศึกษาไทยในอังกฤษ
แน่นอนเขาเข้าไปจีบเธอก่อน และความสัมพันธ์ก็คืบหน้าไปอย่างรวดเร็ว นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในตอนนั้น และแม้จะผ่านการสัมผัสจากใครๆอีกหลายคนในเวลาต่อมา เขาก็ไม่อาจลืมเธอได้จริงๆ
เขาชอบเวลาที่ได้สัมผัสเธอ พึงพอใจกับรสชาติหวานล้ำยามที่ร่างนุ่มนิ่มนั้นบิดร่านอยู่ภายใต้ร่างของเขายามที่เขาฝากฝังตัวตนเข้าไปในกายเธอ
ทว่าเพียงลิ้มลองไม่กี่ครั้ง เธอก็ขอยุติความสัมพันธ์นั้น
และหลังจากนั้นก็มาทราบว่าเธอได้ทำเรื่องย้ายกลับมาเรียนที่เมืองไทย ที่เลวร้ายกว่านั้นคือได้ทราบว่าเธอ อรดา วิวัฒน์โรจน์ ได้หมั้นหมายแล้ว
และคนที่หมั้นก็คือ ธาม น้องชายต่างมารดาของเขาเอง
หากเป็นสถานการณ์อื่น หรือคนอื่นๆ ธีร์ ไม่คิดจะใส่ใจแม้เพียงนิด เพราะคู่ควงของเขาหลายคนที่เกาะไม่ปล่อยนั้น ทำให้เขาอยากจะสลัดออกเต็มทน
ทว่าไม่ใช่กับผู้หญิงคนนี้
เธอจงใจหักหน้าเขา ด้วยการล่อลวงให้เขาหลงไหลในรสชาติวาบหวามที่แสนพิเศษ และเขี่ยทิ้งเพื่อมาหมั้นหมายกับธาม เหมือนจงใจจะปั่นหัวเขาเล่น
และเมื่อเจอกันอีกครั้ง
ภาพลักษณ์ของเธอกลับเปลี่ยนไป จากหญิงสาวที่น่ารักสดใสคนนั้น เป็นผู้หญิงทำงานสวยสะพรั่งจนเขาไม่อาจจะละสายตาได้ ทว่าเมื่อได้สัมผัสกระตุ้นด้วยแรงปราถนาเพียงนิดเธอกลับตอบสนองเขาได้เป็นอย่างดี
ดวงตาคู่สีนิลเข้มดำมืดยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ร่างหนายืนนิ่งอยู่กลางห้อง บรรจงถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นอย่างใจเย็น ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเปิดก๊อกฝักบัวในระดับที่แรงสุดให้กระแสน้ำเย็นไล่ความร้อนรุ่มที่ค้างคาอยู่ในใจกาย
กลิ่นหวานละมุนของเธอยังติดอยู่ตรงปลายลิ้น
สันกรามของ ธีร์ บดเบียดเข้าหากันจนเป็นสันนูนเด่นเมื่อนึกถึงตอนที่เธอจูบตอบเขาอย่างเร่าร้อน
ชายหนุ่มหัวเราะต่ำในลำคอ
ทั้งสมเพชตัวเองที่ต้องมางุ่นง่านกับผู้หญิงที่ตอนนี้อยู่ในสถานะคู่หมั้นของน้องชาย ทั้งอึดอัดกับความรู้สึกมากมายที่ประดังเข้ามายามสบตากับนัยน์ตาสีน้ำตาลคู่สวยนั้น ที่ต่อต้านเขาอยู่ลึกๆและมองด้วยความเดียจฉันท์
ทั้งๆที่เธอเป็นคนทิ้งเขาไปเอง
เขาไม่เคยถูกใครเทและปฎิเสธมาก่อน และยังเป็นคนที่เขายังไม่อิ่มในรสสัมผัส คนที่เขาอยากกินแล้วอยากกินอีก และเมื่อได้สัมผัสอีกครั้งเขาก็อยากจะได้มากกว่านั้น
ยิ่งเธอต่อต้านเขาก็ยิ่งอยากครอบครอง
เขาไม่ใช่คนดีนัก โดยเฉพาะกับบรรดาลูกๆของเจ้าสัวย้ง
“ออย”
ธีร์กัดฟันแน่น สูดปากอย่างทรมาน มือหนากอบกุมท่อนเอ็นอวบใหญ่ของตนแล้วรูดรึงขึ้นลงช้าๆ ท้องน้อยเริ่มหน่วงด้วยแรงปราถนา เมื่อนึกถึงรสจูบเร่าร้อนและเรือนร่างนุ่มนิ่มที่เขาเคยฝากฝังตัวตนไว้
ฝ่ามือนุ่มนั้นเคยตวัดรัดท้ายทายเขาไว้ ริมผีปากจิ้มลิ้มนั้นเขาเคยจูบประทับอย่างหนักหน่วงและเอ่ยครางเสียงหวานยามเขากระแทกกระทั้นเข้าไปในตัวเธอ
เปลือกตาหนาของธีร์หลับลง มือหนาเร่งจังหวะรูดรึงให้เร็วขึ้น จนเส้นเลือดที่หลังมือและท่อนเอ็นโปดปูน ความวาบหวามแล่นปรี่ไปยังจุดสำคัญของกึ่งกลางกาย
จนกระทั่ง
“อึก ..”
ธาราขาวขุ่นหลั่งทะลักออกมาจากปลายท่อนลำ ธีร์ หอบหายใจเล็กน้อย เอนร่างกับผนังห้องน้ำ เปิดผักบัวจนสุดให้สายน้ำไหลชะล้างน้ำรักแห่งความปราถนาออกจากร่างของตน
มุมปากหยักได้รูปยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย
เมื่อนึกถึงคนที่ทำให้เขางุ่นง่านได้ขนาดนี้
....เธอหนีไม่พ้นหรอก อรดา วิวัฒน์โรจน์