เรื่องเก่า
1276 Words
ตอนที่ 3
เรื่องเก่า
“อะไรกันออย กินกุ้งเสียเยอะแบบนั้นเดี๋ยวก็ผื่นขึ้นเหมือนตอนนั้นหรอก”
เสียงทุ้มต่ำของ ธีร์ นั้นไม่เพียงที่ทำให้ อรดา ชะงักเล็กน้อย ทว่าทุกคนบนโต๊ะต่างก็มองเธอด้วยความประหลาดใจ โดยเฉพาะ ธาม ที่หันมามองคู่หมั้นคนสวยของตนด้วยสีหน้าเหรอหรา
“อ้าว ออยแพ้กุ้งเหรอนี่พี่ไม่รู้มาก่อนเลย”
เขาเป็นคนสั่งกุ้งราดซอสมะขาม และเป็นคนตักใส่จานให้กับหญิงสาวเอง และก็เห็นอรดาก้มหน้าก้มตาตักทานอย่างเอร็ดอร่อย นั่นทำให้หญิงสาววางช้อนส้อมในมือลงและหันไปสบตากับสุรีมาสมารดาของตนที่นั่งอยู่ข้างธีร์
“เคยแพ้นะคะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”
ใช่เธอเคยแพ้กุ้ง และมีไม่กี่คนที่รู้
“เคยแพ้ก็ใช่ว่าจะหายขาดนะ กินไม่ได้ก็ไม่ต้องฝืนกินดีกว่านะครับ” ธาม ยกจานของเธอออก ก่อนจะโบกมือเรียกพนักงานมาเปลี่ยนจานให้ใหม่ เป็นจังหวะที่อรดาเงยหน้าไปสบตากับหน้าหล่อเหลาที่นั่งอยู่ตรงข้าม
ดวงตาคู่สีนิลคล้ายเย้ยหยันอยู่ในที มุมปากหยักได้รูปนั้นแม้จะยิ้ม ทว่าอรดาก็ตระหนักดีว่าเป็นสัญญานอันตรายเป็นอย่างยิ่ง ตั้งแต่เขาเดินเข้ามาร่วมโต๊ะอาหารในวันนี้
“ว่าแต่ ทำไมพี่ธีร์ถึงรู้?”
ธามขมวดคิ้วเล็กน้อย
“คือ...”
อรดารีบจะเอ่ยตอบ แต่เหมือนจะไม่ทันอีกคนที่อยู่ตรงข้าม
“ตอนเรียนอยู่ที่ MIT เคยไปกินข้าวกับออยตอนนั้นแพ้กุ้งหนักมาก จนต้องพาไปส่งโรงพยาบาล” น้ำเสียงธีร์ราบเรียบ ไม่ใส่ใจสีหน้าของหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามเลยแม้แต่นิด “ยังดีที่ตอนนั้นไม่เป็นอะไรมาก”
ธามกับศจี กระพริบตาตั้งสติเพียงครู่ ทำให้สุรีมาศเอ่ยขึ้น
“อ้อลืมไปเลยว่าออยไปเรียนที่MIT เป็นรุ่นน้องคุณธีร์ตั้งหลายปี เสียดายบินกลับมาก่อนจบเพื่อมาช่วยกิจการที่บ้าน พอยายอิงเสีย คุณวัฒน์ก็แทบไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลย”
คำตอบนั้นทำให้ ริมผีปากหยักได้รูปของ ธีร์ เหยียดยิ้มอย่างเย้ยหยัน
มาช่วยกิจการที่บ้านงั้นเหรอ?
หนีเพื่อมาหมั้นกับไอ้ธามมากกว่า
“อ้อครับ”
ธามพยักหน้า เขาพอทราบว่าอรดาไปเรียนที่อังกฤษอยู่สองปีแล้วย้ายมาเรียนอินเตอร์ในไทยจนจบ ตามคำขอร้องของที่บ้านหลังจากที่ อรวี พี่สาวของเธอที่เป็นว่าที่คู่หมั้นของธามเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ
และเหตุนั้นทำให้เธอได้มาหมั้นกับธามแทน
“ออยขอตัวไปห้องน้ำแปปนะคะ”
ไม่แน่ใจว่าเพราะกุ้งที่กินไปเมื่อสักครู่ หรือเพราะอาการเกร็งเกินเหตุของตัวเอง ทำให้อรดาเริ่มรู้สึกผะอืดผะอมเวียนหัว จนอยากจะลุกออกจากตรงนี้
“เป็นอะไรเหรอเปล่าออย ไหวมั้ยเดี๋ยวผมเดินไปส่ง”
“ไม่เป็นค่ะ พี่ธามทานไปเถอะค่ะ”
หญิงสาวส่ายหน้าปฎิเสธเอ่ยตอบอย่างนุ่มนวล ก่อนจะรีบลุกขึ้นเบี่ยงหลบสายตาคมที่จ้องมองไม่วางตา คล้ายดั่งจะทะลุเข้ามาในความคิดของเธอ ทำไมก่อนหน้านี้เธอไม่รู้มาก่อนว่า ธีร์ อนันตกรกุล เป็นบุคคลที่ตีสองหน้าได้ขนาดนี้
ทั้งที่ครั้งหนึ่ง เขาเคยอ่อนโยนกับเธอมาก
แม้วันที่ตัดสินใจตอนนั้นที่กลับมารับผิดชอบในสิ่งที่ควรทำ และรู้มาตลอดว่าอย่างไรคนอย่างเขาก็ไม่ได้คิดจริงจังกับรุ่นน้องอย่างเธอ เพราะตอนนั้นเขาเองก็มีคู่ควงมากมายอยู่แล้ว
อรดา ผ่อนลมหายใจเมื่อมองหน้าตัวเองในกระจกห้องน้ำ
ก่อนจะเปิดก๊อกน้ำให้สายน้ำเย็นไหลผ่านอุ้งมือ
ทั้งที่บอกตัวเองว่าให้ลืมเรื่องเก่าๆที่ผ่านมาและเริ่มต้นใหม่ แต่การปรากฏตัวของเขาวันนี้ ทำให้เธอเริ่มจะหวั่นใจ
“ต้องพยายามฝืนตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ ..ออย?”
อรดานิ่งงัน เมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง และสาวเท้าเข้ามาใกล้ นัยน์ตาคมปลาบมองเธอเขม็งแฝงความดิบเถื่อนอยู่ในนั้น จนขนอ่อนหลังคอของเธอลุกชูชัน
คลิก...
ประตูเข้าห้องน้ำถูกปิดลง
“คุณธีร์! นี่มันห้องน้ำผู้หญิง”
เธอถอยร่นจนชนกับผนังอ่างด้านหลัง
“จำชื่อพี่ได้ด้วยเหรอ..ออย?”
คิ้วหนาของ ธีร์ ย่นขึ้น “เอ..ว่าแต่ต้องเรียกว่ายังไงดี ต้องเป็นว่าที่น้องสะใภ้ซินะ”
ธีร์ ยันมือเข้าไปผนังกระจก จ้องลึกเข้ามาในดวงตาเธอ
“ยังใช้น้ำหอมกลิ่นเดิมอยู่อีกเหรอ?”
เสียงแหบพร่ากระซิบถาม พลันของสองแก้มของอรดาก็ผ่านร้อนขึ้น น้ำหอม ......ที่เธอชอบ และเขาเป็นคนซื้อให้เธอเป็นประจำ และเธอก็ใช้กลิ่นนี้มาตลอดจนติด พอๆกับกลิ่นที่คุ้นชินจากร่างของเขาที่ผสานกับกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ยามได้สัมผัสคราใด ก็แสนยั่วยวนอยู่เสมอ
ไม่!! เธอไม่ควรจะฟุ้งซ่านกับเรื่องเก่าๆ อรดาบอกตัวเอง
“คุณธีร์ถอยออกไปก่อน”
เธอยกมือขึ้นผลักใสเขาออก ด้วยรู้สึกว่าแขนขาเริ่มจะอ่อนแรง ทว่าข้อมือทั้งสองกลับถูกรวบขึ้นศรีษะของเธอไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว
“อยากเป็นสะใภ้อนันตกรกุลจนตัวสั่นขนาดนี้เลยเหรอออย? ทำไมตอนคบกันไม่บอกพี่ละ ว่าอยากจะแต่งงานเพื่อให้เตี่ยเอาเงินไปอุดหนี้ที่บ้าน”
ธีร์แค่นเสียงสูง มองเธออย่างเย้ยหยัน
“ไม่เกี่ยวกับคุณธีร์นะคะ และเราก็ไม่เคยคบกันจริงจัง”
อรดากัดปากเข้าหากันแน่น เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ที่แม้จะเป็นเหมือนแฟน ทว่าก็ฉาบฉวยนักสำหรับเพลย์บอยอย่างลูกชายคนโตของเจ้าสัวย้ง ที่แม้วันที่เธอนั่งร้องให้เสียใจกับการจากไปของอรวีผู้เป็นพี่สาว เขายังไม่แยแสด้วยซ้ำ
“นั่นซินะ”
ชายหนุ่มกระชับมือที่กุมข้อมือเธอแน่นเข้า “ลืมไปว่าออยเป็นพวกรักสนุกแต่ไม่ชอบผูกพัน”
เขาต่างหากละที่เป็น...
“ปล่อยออยเถอะค่ะ พี่ธามรออยู่ข้างนอก”
คำนั้นทำให้ มือหนากดแรงเพิ่มขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาขบกรามเข้าหากันแน่นจนเป็นสันนูนเด่น
“อะไรกันออยจะรีบไปไหนหือ.. ไม่ได้เจอกันนานจะไม่ทักทายพี่หน่อยเหรอ?”
ทักทายอะไรกัน?
“ออยทักคุณธีร์ไปแล้วค่ะ”
แม้ในโต๊ะอาหารเธอจะไม่สนใจเขา แต่ก็โค้งคำนับและยกมือไหว้เขาไปแล้ว และนั่นน่าจะเพียงพอแล้ว
“ไม่ใช่ทักทายแบบนั้น”
ร่างหนากลับขยับเข้ามาชิดกว่าเดิมจนสองร่างเบียดชิดกับผนัง ลมหายใจผ่าวร้อนของเขารวยรดรินอยู่ข้างแก้ม อรดารู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะจนเหมือนทะลุออกมานอกอก
“คุณธีร์!”
เธออุทานอย่างตระหนก ทว่าหน้าหล่อหลาปานรูปปั้นแกะสลักกลับโน้มลงมาใกล้จนสันจมูกโด่งชนกับปรางแก้มเนียน และกระซิบเสียงต่ำแหบพร่าข้างใบหูขาว
“ทักทายแบบที่เราเคยทำกันไงน้องสะใภ้ ลืมแล้วเหรอ?”น้ำเสียงราบเรียบทว่าแฝงความไหวระริก
“ไม่ทันไรก็ลืมผัวเก่าแล้วเหรอ...ออย?”
***************
- Writer
