เมื่อนำเด็กไปนอนที่เตียงแล้ว เฟิงหลี่เฉียงบอกให้แม่ของเด็ก ช่วยถอดเสื้อผ้าของเด็กออก จากนั้น เขาก็เริ่มต้นตรวจหาร่องรอยตามตัว จนในที่สุด ก็พบรอยบางอย่างที่ข้อเท้าด้านหลังของเด็ก เป็นรอยเขี้ยวสีแดงสองจุด และบริเวณนั้นกำลังเริ่มบวมแดงขึ้นมา
“รอยเหมือนถูกตัวอะไรกัด” เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว
หญิงเจ้าของร้านตกใจเมื่อเห็นรอยแดง นางพูดด้วยความเสียใจและเจ็บใจว่า “ข้านี่ช่างเป็นแม่ที่แย่มาก ทำไมถึงไม่เห็นรอยนี้บ้างนะ!”
เด็กหนุ่มถอนหายใจออกมา เขามองนางและลูกชายด้วยแววตาสงสาร สองแม่ลูกนี้ ทำให้เขานึกถึงแม่และพวกเขาสองพี่น้อง เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว แม่ของเขาต้องทำงานหนัก แทบจะไม่มีเวลาใส่ใจดูแลพวกเขา และยังเป็นเขาเองด้วยซ้ำ ที่ต้องรับผิดชอบดูแลครอบครัว ในช่วงที่แม่ของเขาล้มป่วย
เด็กหนุ่มจึงปลอบใจว่า “ท่านทำงานหนัก บางครั้งก็ผิดพลาดได้ อย่ากังวลไปเลย ข้าคิดว่าน่าจะเป็นแมลงบางอย่างที่ไม่มีพิษร้ายแรง ท่าน
