Bakireydi...
Sikine bulaşan kanın kokusunu bile alabiliyordu. Kızın, önüne gelen her "güzel" diyenin altına yattığından o kadar emindi ki, bakire olması onun için adeta bir mucizeydi.
"Kız benimle yattı," derken, "beni ortada bıraktı," derken kendine olan güveni sarsılmazdı. Barlas, kızın nasıl rol kestiğini, sanki dini bir metni ezberler gibi hatırlıyordu.
Kendisini şerefsiz, ırz düşmanı ilan ederken döktüğü gözyaşlarını da, ağzından çıkan her bir uğursuz kelimeyi de nasıl unutabilirdi?
Peki, Masal'ın bakire oluşu Barlas'ı durdurmaya yeter miydi? Ya da ona biraz olsun merhamet göstermesini sağlar mıydı?
Masal, daha önce hiç tatmadığı bir acıyla kıvranan bedeniyle ağlayıp yalvarırken, karşısındaki adamın durmasıyla usul usul ağlamaya devam etti.
Barlas'ın bakire olduğunu görünce insa
