Boşalmasına rağmen erkekliği hâlâ inmeyen Barlas, kızın yanaklarında parmaklarını gezdirirken "Muazzam bir tablo gibi görünüyorsun," dedi. Bunu kızı onore etmek, iyi hissettirmek için söylemiyordu. Aslında kendi egosunu besliyordu. Kız hoş görünmüyordu gözüne. Kızın suratındaki dölleri ona güzellik katıyordu.
Masal'ın aptal kalbi, aşık olduğu adamın iltifatıyla deli gibi atmaya başlamıştı. Hele ki sevinçten burkulan midesi hiç yardımcı olmuyordu. Parlayan gözlerini Barlas'ınkilerle birleştirerek, "Bitti mi?" diye sordu utançla. Barlas başını yana eğip, "Sence bitti mi? Daha sikmedim bile," dedi. Barlas'ın fazla açık ve terbiyesizce konuşmasından hoşlanmasa da sessiz kaldı. Yine de korkusunu saklayamayan çimen yeşili gözlerini Barlas'ın aletine indirdi. Aklından geçen tek bir soru vardı: "
