Saat gece 00.00'ı bulduğunda tedirgindim. Eve gelir gelmez biraz düşünüp Berfin'e onayladığımı bildiren bir mesaj atmıştım. İçim biraz olsun rahattı. Eyüp bana yardım etmek istediğini söylemişti, o işin içine girseydi ailemin içinden geçecekti. Karşısına dikilip ona düşmeyecek bir işi kovalayacaktı. Adem amca duyacaktı, olaylar karışacaktı. Ne gerek vardı onca tantanaya. Şimdi Eyüp bana yardım edecekti. O bile bilmeyecekti ama beni kurtaracaktı.
Saat ilerlerken evin içinde tedirgin bekleyiş sürüyordu. Hazal, Berfin benden daha heyecanlılardı doğrusu. Konakta bugünü erkenden bitirip yataklara geçirmeye çabalamışlardı. Aldığım duyumlara göre Şadoğlu çoktan uyumuştu.
Zaman su gibi aktı. Saat gece 03.00. Tedirgin bekleyiş sona ermişti. Hazal kapıya geldiğinde gülümsüyordu. "Herkes uyuyor."
