Dün gece neredeyse hiç uyumamıştım. Uykusuzluk modumu düşürürken annemin sesine kulak verip yataktan çıkmıştım. Sahurdan sonra yaşanılan iki kardeşle konuşmam aklımdan çıkmazken söylememem gereken ama söylediğim bir şey oldu mu diye kafa yormuştum. Onları gerçekten düşünüyordum, onlar benim ailem sayılırdı. Onları üzen her olay beni de üzüyordu.
Bugün arefeydi. Ne ara bir ay geçip gitmişti, anlamadım bile. Yarın bayram olduğu için tatlı bir telaş çoktan her yeri kaplamıştı. Herkes için bayram neyse bu sene benim için bayram o demek değildi. Düşündükçe gerildiğimi hissediyordum. Korkunun ecele faydası yoktu. Aynadan kendime baktıktan sonra Hazal'ın yatağına baktım göz ucuyla. Yoktu yatakta. Nereye gittiğini umursamadan annemin yanına mutfağa geçtim. Mutfakta yemek yapan annemi telefonla k
