“มาตอนนี้ดีแล้วเหรอ....ชิ”
“โธ่...พี่รุ้งคนดีครับ ผมมาอยู่กับพี่รุ้งแล้ว ไม่ไปไหนอีก ไม่ยอมให้เขามาทำร้ายพี่รุ้งอีกแล้วนะ อีกอย่างตอนนี้ผมมีงานที่ดีทำ อาจจะเรียกว่าโชคชะตาก็ได้ที่คุณปีเตอร์ถูกลอบยิง ผมได้ช่วยชีวิตคุณปีเตอร์ไว้ ท่านเลยตอบแทนผมด้วยการให้เป็นหุ้นส่วนในบริษัทของท่าน อีกอย่างผมก็ตั้งใจทำงานเพื่อที่จะได้ขยับฐานะให้ขึ้นมาหาที่รักของผมได้ไงครับ”
ราเชนโอบกอดพราวรุ้งไว้แนบอกและบอกเอทุกสิ่งทุกอย่าง
“อย่าทิ้งไปไหนอีกนะ พี่รุ้งไม่เหลือใครอีกแล้ว พี่รุ้งกลัว”
“คนเก่งของผม ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไปเราจะเดินไปด้วยกันในทุกๆที่นะครับคนดี”
“ทิวเขา”
“ครับ”
“อย่าทำร้ายหัวใจรุ้งเหมือนที่เขาทำนะ”
“สัญญาครับคนดี ผมจะไม่มีวันทำให้พี่รุ้งเสียใจเด็ดขาด ผมจะทำร้ายหัวใจของผมได้ยังไงครับ”
สองริมฝีปากต่างประกบจูบกันแนบแน่น มอบสัมผัสที่แสนอบอุ่น อ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความเร่าร้อน ริมฝีปากหนาลากลงมาตาม
