พรึ่บบ!!!
ร่างสูงของราเชนแทบจะกระเด็นออกไป เมื่อทิวเขาเอา
ตัวเองดันมือเขาเอาไว้พร้อมปกป้องพราวรุ้งไปด้วย"อย่าเอามือสกปรกของคุณมาแตะต้องตัวรุ้งอีกแม้แต่ปลายเล็บ! ผมไม่ยอมให้คุณทำให้รุ้งเจ็บอีกแล้ว!"ทิวเขาโอบกอดร่างเล็กเอาไว้อย่างหวงแหน ไม่ให้ราเชนเข้ามาใกล้แม้แต่น้อยสายตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก ความห่วงใย
Peter ยกมือให้รปภ.คอยดูอยู่ห่างๆ ไปก่อน
"มึงออกมาจากพราวรุ้งเดี๋ยวนี้!รุ้งเป็นเมียกู!มึงเป็น
ใคร!มึงไม่มีสิทธิ์มากอดเมียกู!ไอ้สัส!กูบอกให้มึงปล่อยเมีย
กู!"ราเชนตะโกนปาวๆ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธแค้น
"ใครเป็นเมียของคุณราเชนมิทราบครับ คุณพราวรุ้งกับคุณราเชนถอนหมั้นจากกันถูกต้องตามกฎหมายตามศาลสั่งแล้วนะครับ คุณราเชนไม่มีสิทธิ์ใดๆ ในตัวรุ้งอีกแล้ว จำเอาไว้ด้วย!"ทิวเขาประคองร่างเล็กลุกขึ้นมา มือที่อบอุ่นยังตระกองกอดร่างเล็กเอาไว้ไม่ห่าง
"! แต่กูก็เคยเป็นผัวของรุ้ง! กูมีสิทธิ์ในตัวรุ้ง ป
