พราวรุ้งได้ข่าวจากอรอุมาที่ไปบาร์โฮสเมื่อคืน ว่าทิวเขาไม่สบาย ลางาน 2 วันแล้ว แต่เขาไม่ยอมบอกเธอ กลัวหญิงสาวจะเป็นห่วง หลังเลิกงาน พราวรุ้งขับรถไปที่บ้านสวน ระหว่างทางแวะซุเปอร์มาร์เก็ตซื้อของสด แล้วขับมาที่บ้านสวนของชายหนุ่มบาร์โฮส เธอค่อยๆ แง้มประตูห้องนอนเห็นว่ายังหลับสนิท เลยหยิบเครื่องวัดอุณหภูมิที่เตรียมมาวัดไข้ ปรากฏว่าไข้ยังสูงอยู่มาก เธอเลยนำผ้าขนหนูมาเช็ดตัวลดความร้อน เขาลืมตาตื่นทันที ที่เธอวางผ้าไว้ที่หน้าผาก
“ยังปวดหัวอยู่มั้ย” เธอถามเสียงเบาด้วยความเป็นห่วง
“อืม...พี่มาได้ไง” เขาตาปรือถามหญิงสาว
“เดี๋ยวทานข้าว ทานยาแล้วจะพาไปหาหมอนะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“เป็นสิ ดื้อแบบนี้ได้ไง เป็นไข้ไม่สบายก็ไม่ยอมบอก แล้วนี่นอนซมทั้งวันแบบนี้แล้วอาการไม่ดีขึ้นเลย ถ้าไม่ไปดีๆ พี่จะโทรตามรถพยาบาลให้มารับ”
“อืม” เขารับคำแล้วหลับตาลง หญิงสาวเช็ดตัวทุกๆ สิบนาที ไข้ก็เริ่มลดลง
“คืนนี้..ผม
