เวลาผ่านไป 3 ปี
ตอนนี้ทิวเขาเปลี่ยนจากทิศเหนือหนุ่มบาร์โฮส มาเป็นวิศวกรที่มีชื่อเสียง ไม่ว่างานไหนที่เขาคุมงานจะเป็นงานที่ได้รับการกล่าวขวัญถึง
ส่วนพราวรุ้งก็เป็นไฮโซสาวที่ยอมผันตัวมาเป็นคุณแม่ลูกแฝด เธอปล่อยมือจากงานบ้าง โดยจะเข้าไปดูเฉพาะงานที่สำคัญจริงๆ และส่วนใหญ่จะเป็นงานด้านประชาสัมพันธ์มากกว่า
ส่วนเด็กแฝด ขุนเขากับพราวฟ้า ก็กำลังซนและช่างพูด ทั้งสองเป็นขวัญใจทุกคนเวลาออกงานสังคมกับคนเป็นแม่ มีบริษัทต่างๆมาขอให้ถ่ายงานโฆษณาจำนวนมาก โดยทิวเขามอบให้พราวรุ้งตัดสินใจได้เลย
ส่วนปู่ย่าและตายาย อย่าให้พูด เพราะตามใจขุนเขากับพราวฟ้าไปซะทุกอย่าง จนพราวรุ้งต้องห้ามปรามในบางครั้ง แต่เขากลับดีใจที่ปู่ย่าตายายช่วยเลี้ยงหลานให้ เพราะเขาจะได้ขโมยแม่ของลูกมาระลึกความหลังที่บ้านน้อยริมน้ำอยู่บ่อยๆ เหมือนวันนี้.....
“นั่งยิ้มอะไรคนเดียวคะที่รัก” พราวรุ้งเดินมานั่งลงข้างๆทิวเขาที่ระเบียงริมน้ำใน
