32 จันทิมา
“ใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปทำงานพร้อมฉัน” ปริยภัทรพูดขึ้นพร้อมกับหยิบกางเกงยีนส์ที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ เขาแต่งตัวเสร็จแล้ว แต่คนตัวเล็กยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง ดูท่าคงจะหมดแรง
“คุณไปก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวฉันตามไป”
“ไม่ได้ ยังไงเราก็จะไปที่เดียวกันอยู่แล้ว ไปด้วยกันจะเป็นไร”
“เผื่อมีคนเห็นแล้วเอาเรื่องฉันไปนินทาจะว่ายังไง อีกอย่างคุณก็เป็นเจ้าของผับไม่ใช่หรอ”
“แล้วไง เธอจะแคร์ทำไม คนพวกนั้นไม่ได้หาเงินให้เธอใช้สักหน่อย”
“มันก็ใช่ แต่ฉันไม่สะดวกค่ะ เอาเป็นว่าคุณไปก่อนเถอะนะ เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่ตามไปทีหลัง”
ปิ่นมุกได้ยินเสียงถอนหายใจจากร่างใหญ่เหมือนกำลังหงุดหงิด เขาชอบทำหน้าแบบนี้อยู่เรื่อย จนบางครั้งก็รู้สึกว่าเขากำลังรำคาญความเรื่องมากของเธอ
“ถ้างั้นฉันจะให้ลูกน้องมารับเธอไปละกัน มีอะไรก็เรียกใช้พวกนั้นได้เลย”
“ขอบคุณค่ะ”
“อ่ะนี่”
“คะ?” ปิ่นมุกเอียงคอถามอย่างสงสัย จู่ๆเขาก็ย
