22 หนียังไงให้พ้น
ปิ่นมุกลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในช่วงกลางดึก เสียงหายใจเป็นจังหวะของคนที่นอนอยู่ข้างๆบ่งบอกว่าเขากำลังนอนหลับสนิท นี่คงเป็นโอกาสเดียวที่จะเอาชีวิตรอดออกไปจากตรงนี้ ถึงเขาบอกว่าอีกสามวันจะไปส่ง แต่ใครจะไปเชื่อล่ะ เผื่อเขาขังเธอไว้ที่นี่ตลอดชีวิตจะทำยังไง
เท้าเล็กค่อยๆก้าวลงจากเตียงอย่างระมัดระวัง เบาเสียงให้ได้มากที่สุดเพราะกลัวว่าคนข้างๆจะตื่น เธอค่อยๆดึงผ้าห่มผืนหนาออกจากตัว ในเสี้ยววินาทีที่กำลังจะเป็นอิสระ ใบหน้าเนียนสวยค่อยๆหันไปมองร่างสูงที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง ถึงผู้ชายคนนี้จะเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองเรือนร่าง แต่เขาไม่ใช่คนที่เธอชอบและไม่มีวันชอบ
หลังจากนี้จะลืมความเจ็บปวดที่เคยเกิดขึ้น จะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับทางเดินใหม่ แม้จะเสียสิ่งล้ำค่าไป แต่อย่างน้อย...เธอก็ยังมีชีวิตรอดกลับไปหาครอบครัว
“ลาก่อน...คุณปริยภัทร”
เธอสั่งลาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วออกจากห้องไปอย่างเงี
