ว่าที่เมียเด็ก 1

1399 Words
“หา! แกว่าอะไรนะ โซเฟียหนีตามไอ้มาร์คไปงั้นเหรอ” น้ำเสียงตกใจของเทเรซ่าดังขึ้นเมื่อได้รับรายงานจากลูกน้องว่า โซเฟียเด็กสังกัดที่ดูแลทะนุถนอมหมายจะให้เป็นดาวเด่นในค่ำคืนนี้หนีตามลูกน้องในผับไป “ตายๆๆ ตายแล้ว ตายแน่ๆ คราวนี้จะทำยังไงดีเนี่ย”             ความตกใจมาพร้อมกับความกลัดกลุ้ม ค่ำนี้จะมีการประมูลสาวสวยในสังกัดที่แบ่งออกเป็นสามประเภทดังนี้ 1.      สาวเกรดพรีเมี่ยม อายุไม่เกินยี่สิบห้าปีผ่านงานมาสามเดือน สาวประเภทนี้ส่วนใหญ่จะถูกประมูลไปเป็นเมียเล็กเมียน้อยเลี้ยงดูเป็นตัวเป็นตน ส่วนระยะเวลานั้นเทเรซ่ามีกำหนดให้หนึ่งปี หากพอใจเลี้ยงดูต่อก็ต้องจ่ายให้เทเรซ่าด้วยจำนวนครึ่งหนึ่งที่ประมูลได้ไป 2.      สาวเกรดเอ อายุไม่เกินสามสิบปีผ่านงานมานานเกินหกเดือนแต่ไม่ถึงหนึ่งปี สาวประเภทนี้ถูกประมูลในรูปแบบที่หนึ่ง แต่ระยะเวลาหนึ่งปีครึ่ง 3.      สาวบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือชาย สาวประเภทนี้หาได้ยากมากในยุคสมัยนี้ นอกจากนั้นยังต้องสวยด้วย ราคาประมูลจึงสูงตามสินค้าที่มีคุณภาพ และเป็นการประมูลแบบขายขาด สองปีมาแล้วที่เทเรซ่าไม่มีสาวไร้ราคีมาประมูล พอมีก็เกิด ปัญหาขึ้นมาจนได้ เธอหนักอกมากเพราะงานคืนนี้จัดเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพ เชิญลูกค้ารายใหญ่ของผับมากันพร้อมหน้า ยังไม่รวมบุรุษกระเป๋าหนักที่พร้อมทุ่มเทในการประมูล ชิงสาวสวยถือครองพรหมจรรย์             “แล้วทำไมถึงปล่อยให้มันสองตัวหนีไปได้ ดูแลกันยังไง” เทเรซ่าเหวใส่ลูกน้องที่พากันหลบหน้าหลบตา             “ก็ที่หนีไปง่ายๆ เพราะพี่ให้ไอ้มาร์คคอยดูแลโซเฟียไงล่ะ มันไปไหนด้วยกันบ่อยๆ ใครจะไปคิดว่ามันดันทะลึ่งรักกันแล้วพากันหนี อีกอย่างมันสองคนไม่แสดงให้เรารู้สักนิดว่ารักกัน มันเลยหนีไปได้ง่ายๆ ไงล่ะพี่” ลิซ่าน้องสาวเทเรซ่าให้เหตุผล             “แสดงว่าฉันไว้ใจคนผิดงั้นสิ” มาร์คทำงานกับเธอมาหกปี ในหัวของเทเรซ่าไม่คิดเลยว่า มาร์คจะทรยศหักหลังพาโซเฟียเพชรเม็ดงามที่ค่ำคืนนี้จะทำเงินให้เธอไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนยูโร นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว ยังอาจเสียลูกค้าอีกด้วย “แล้วจะทำไงดีเนี่ย ฉันไม่ได้เตรียมรับมือแบบนี้ด้วย”             “นีน่าไงพี่” ลิซ่ามองเห็นทางออก             “นีน่าทำไม” เทเรซ่าถาม สมองเธอมึนมากจึงไม่รู้ความหมายที่น้องสาวพูด             “ก็ให้นีน่าขึ้นประมูลแทนไง”             “จะบ้าเหรอ ฉันจะเก็บไว้ให้ท่านชีค ไม่ได้หรอก” เทเรซ่ารีบปฏิเสธ เพชรเม็ดงามเม็ดนี้มีเจ้าของแล้ว เธอตั้งใจเก็บไว้ให้ท่านชีควัยห้าสิบห้าปีที่นิยมเด็กสาววัยไม่ถึงยี่สิบสองปี หากบริสุทธิ์จะได้ราคามาก บางครั้งได้มากกว่าราคาประมูลเสียอีก             “แล้วพี่จะปล่อยให้ลูกค้าที่จะมาประมูลวันนี้ผิดหวังเหรอ พี่อย่าลืมนะว่าคนที่มาประมูลวันนี้เป็นลูกค้าประจำ พร้อมจ่ายกันทุกคน รับรองว่าประมูลกันสนุกสนานแน่ ยิ่งนีน่าอึ๋มขนาดนั้น นมเป็นนม ตูดก็งอนเช้ง ทรวดทรงเหมือนนาฬิกาทราย ผู้ชายเห็นต้องรีบตะครุบไว้แน่ ถ้าพี่ไม่ประมูลนีน่าแทนโซเฟียนอกจากจะโดนด่าหาว่าหลอกลวงแล้ว ยังเสียลูกค้าอีก รับรองลูกค้าไปผับอื่น คราวนี้รายได้ผับพี่หดหายแน่นอน” ลิซ่าพยายามโน้มน้าว             “แต่นีน่ายังอายุแค่สิบเก้าเองนะ ฉันกะว่ารอให้อายุยี่สิบถึงเอาไปให้ท่านชีค”             “สิบเก้าก็ขายได้ อายุสิบสามสิบสี่ยังมีผัวได้เลย สิบเก้านี่กำลังดีนะพี่ รับรองคนแย่งกันประมูลกันจนราคาพุ่งพรวด” ลิซ่าเอาเรื่องเงินมาล่อ เทเรซ่าคิดหนัก นรินทร์ธิราหรือนีน่าเป็นสาวไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ที่มาอยู่กรุงโรมและอยู่ในอาณัติของเธอได้นั้นเป็นเพราะ มารดานรินทร์ธิรามีสามีใหม่เป็นชาวอิตาเลี่ยนเลยย้ายมาอยู่โรม และมารดาติดหนี้เทเรซ่าเป็นจำนวนเงินหนึ่งแสนสองหมื่นยูโร ไม่มีเงินจ่ายลูกหนี้จึงนำนรินทร์ธิรามาใช้หนี้แทนเงิน ตอนนั้นนรินทร์ธามีอายุได้เพียงสิบปี และนับตั้งแต่นั้นนรินทร์ธิราไม่เคยเห็นหน้าแม่อีกเลย เทเรซ่าเลี้ยงดูนรินทร์ธิราอย่างดี ให้ที่อยู่ ให้การศึกษา คอยกันหนุ่มๆ ที่เข้ามาจีบเพราะหมายใจว่า วันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่นรินทร์ธิราโตเต็มวัยและมีราคามากพอ เธอก็จะถอนทุนคืนด้วยการให้ลูกหนี้ไปเป็นนางในฮาเร็มของท่านชีคคนหนึ่งในประเทศจามาล ทว่าคงต้องเปลี่ยนแผนการใหม่เสียแล้ว “มันคงไม่มีทางเลือกจริงๆ” เทเรซ่าคล้อยตาม “ไปเรียกนีน่ามาสิ ฉันจะได้บอกให้มันเตรียมตัว” “นีน่าไม่อยู่ ไปซื้อของกับแพท กลับมาจะให้มาหาพี่ล่ะกัน” น้องสาวตอบพี่สาว “อืม” เทเรซ่าหายกลุ้มในทันที และไม่คิดว่านรินทร์ธิราจะไม่ยอม เพราะอีกฝ่ายรู้มาตั้งแต่อยู่ที่นี่แล้วว่า ตนเป็นสินค้าตัวหนึ่งของผับ ที่วันหนึ่งเมื่อพร้อมก็จะถูกขายเหมือนสินค้าชิ้นอื่น ........................................................ รถลีมูซีนสีดำแล่นมาจอดหน้าผับเทเรซ่า ผับหรูที่เข้าได้สมาชิกเท่านั้น เจ้าของรถก้าวลงมาจากรถหลังจากที่ลูกน้องเปิดประตูรถให้ เขากระชับสูทที่สวมใส่ก่อนเดินเข้าไปในผับโดยมีลูกน้องอีกสองคนเดินตามไป ทว่าเขาไม่ได้เดินไปยังส่วนของผับ แต่เดินไปอีกทางที่ทอดยาวไปอีกส่วนหนึ่งที่รู้กันดีในหมู่สมาชิกวีไอพีว่า เส้นทางนี้ไปที่ใด หน้าประตูกระจกสีดำบานใหญ่มีร่างลิซ่ายืนต้อนรับลูกค้า ข้างกายเธอมีบอดี้การ์ดอีกสองคนยืนขนาบข้าง “สวัสดีค่ะคุณลอเรนซ์ ขอบคุณค่ะที่มา ฉันจะให้เด็กพาไปที่ห้องนะคะ” ลิซ่ากล่าวทักทายลอเรนโซ่อย่างนอบน้อม พยักหน้าให้สาวสวยคนหนึ่งพาลูกค้าคนสำคัญไปยังห้องประมูล ห้องประมูลมีด้วยกันทั้งหมดสิบห้าห้อง การจัดเรียงห้องทั้งหมดอยู่ในลักษณะวงกลม ทุกห้องจะมองเห็นพื้นที่ว่างตรงกลาง ซึ่งจะมีสาวสวยที่เรียกว่าสินค้ายืนอวดโฉมให้ชายทั้งหลายประมูล ห้องหมายเลขเจ็ดคือห้องที่เทเรซ่าจัดเตรียมไว้ให้ลอเรนโซ่ เขาเดินเข้าไปในห้องขนาดสามคูณสามเมตร ภายในห้องมีโซฟาหนังแบรนด์ดังตั้งอยู่ เข้าชุดกับโต๊ะไม้ ผนังห้องทั้งซ้ายขวาทำจากปูน ผนังทางด้านหน้าเป็นกระจกใสที่สามารถมองเห็นสินค้าได้อย่างชัดเจน เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนมันจะเปิดออกด้วยมือของอองรี ลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่ม เขานำเครื่องดื่มมาวางไว้ให้เจ้านาย ก่อนจะเดินออกไป การประมูลสินค้าเริ่มขึ้นใรอีกสิบห้านาทีต่อมา การประมูลชิ้นแรกอยู่ในเกรดเอที่มีอยู่ด้วยกันหกคน ลอเรนโซ่ไม่สนใจสินค้าประเภทนี้ เพราะสินค้าที่เขาตั้งตารอคือ การประมูลสาวบริสุทธิ์ ซึ่งเขาก็มั่นใจว่า ชายทุกคนต่างรอคอยเช่นกัน และแล้วเวลาที่ชายกลัดมันทั้งสิบห้าคนรอคอยก็มาถึง ร่างสาวสวยในชุดบิกินี่อวดสรีระทุกสัดส่วนชัดเจนเดินออกมาจากเส้นทางเล็กๆ ระหว่างห้องหมายเลขแปดและเก้า เธอมายืนอยู่ตรงแท่นกลางห้องที่สามารถหมุนได้ นรินทร์ธิราแม้รู้ตัวว่า ตนเองจะต้องถูกประมูล แต่ก็ไม่คิดว่าจะรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมือ เธอจึงตื่นเต้นและหวาดกลัวระคนกันไป อีกความรู้สึกหนึ่งที่ยอมรับว่ามีมาตลอดคือ อดสูและสมเพชตัวเองที่ต่อจากนี้ขึ้นชื่อว่า โสเภณีเต็มตัว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD