ACININ GÖZYAŞI

38. BÖLÜM HABERSİZ GİDİŞ

Berdan'a baktı dolu gözleri ile doğru mu der gibi kafası ile onaylayınca masadan ayağa kalmak istediği anda yanında duran Yaren 'in kucağına yığıldı. Leyal hanımın '' Kızımmmm ''diyen sesi yankılandı kulaklarda. Bir annenin feryadı yürekleri ne kadar yakarsa Leyal hanımın seside çaresizliğide yürekleri dağladı . Düğün günü oldu keder günü Leyla'nın imtihanı şimdi başlayacak idi.

Tam bir hafta geçmişti Leyla Yaren'in odasının pencere önünde Yavuz'u bekliyordu umudu vardı gelecekti. Gelinliği ile tam bir hafta yemeden içmeden koluna takılan serumlar ile bekledi. Ama Yavuz ne geldi nede bir telefon etti. Behram ağa gerçeği öğrenince emir vedi Yavuz bir daha Antep sınırlarından içeri girmeyecek diye. Azade hanım ise iki gözü iki çeşme iki evladına da yandı. Berwan bey ise bildiği için tek kelime edemmedi. Leyla garip Leyla ise gelecek hayelleri ile geceyi gündüz gündüzü gece etti Adam gitti kadın bitti....

Bazen sevmekte kavuşmakta nasip işidir. Nasibine düşenden ötesi olmaz hayatında . Sevmek de nasip, Sevdiğine kavuşamamak da... ( Geçmis burda bitti canlarım )

Seni bekleyişimin adi yok. İçi

Sadece yüreğimde lal olmuş duamsin.... ( Hz. MEVLANA )

Bölüm şarkisi : Neşet Ertaş Gönül Dağı

İnsanın acıları vardır en derinlerinde sakladığı , kimseye göstermediği bazen bir kelam, bazen bir söz, bazen bir soru sakladığınız yerden gün yüzüne çıkarır acılarınızı. Hayatımızda da böyle değilmi kapanmayan derin yaralarımız yokmu ? zamanla geçmek bilmeyen aklımıza her geldiğinde kanayan yaralarımız var.

Leyla için de kapanmayan derin ağır yaraları vardı. Ne zaman aklına gelse oluk oluk kanayan geçmek bilmeyen yaralarını bir soru ile hatırlamıştı. Kalbi paramparça olsa da belli etmedi.

Yavuz'un sorusu üzerine cevap veremedi çünkü konuşursa hiç iyi şeyler olmayacaktı Yavuz'u bir kez daha kırmaktan korktu. Dilinin ayarı yoktu hatırlamak istemediği o günleri de Yavuz'un bilmesine de gerek yoktu...

'' Bırak kolumu ağa sen bütün cevaplarını yıllar önce gelinliğimle şu avluda ( eli ile avluyu nıkah masasının olduğu yeri gösterdi ) beni terk ettiğin gün kaybettin. Soru soracak yüzü hala kendinde bulabiliyor musun? '' dedi. Yavuz'a hiç acımadı canı yansın istedi onun canı çok yanmıştı. Yavuz'un elinden kolunu kurtardığı gibi hızlıca indi merdivenlerden.

Yavuz neye uğradığını şaşırdı Leyla'dan böyle bir tepki tabiki bekliyordu ama şimdi değildi bu kadar yakınken ve özlemişken 5 yılın hasreti varken değildi. Kurşun yemiş gibi oldu duvara sırtını yasladı gözünden bir damla yaş süzüldü. Haketmiş miydi Leyla'ya göre evet ama kendi açısından bakınca ağır gelmişti.

Yade Zergül Yavuz'un o halini görünce içi burkuldu aslanlar gibi torunu hatalarının bedelini ödüyordu. Gitmedi yanına içi içini yedi ama gidip " geçecek " diyemedi biliyordu ki Leyla'nın yarası kolay kolay geçmezdi..

Kızlar avluda Leyla'nın gelmesini bekliyorlardı leyla burnundan soluyarak indi merdivenleri kızların yanına son bir merdiven kalmıştı ki durup derin nefes aldı. Yüzüne sahte tebessümünü takıp gitti yanlarına doğru. Azade hanımın içine sinmesede her defasında Leyla'ya saygı duyuyordu . Aptal oğlu tüm kapıları giderek kapattığı için onunda ısrar etmeye yüzü kalmıyordu. Leyal hanım da kızlar ile gidecekti belli etmesede oda içten içe Yavuz'a kızgın öfkeli idi kızı onun yüzünden neler çekmişti.

Yavuz Leyla'nın ardından avluya gelip annesinin yanında durdu. Sert yüz ifedesine bürünmüş ise de için için Leyla'dan bir ışık bir ümit beklesede gideceğine adı kadar emindi. '' Herşey için teşekkür ederiz Azade teyze sayenizde sıcak bir aile ortamında sizlerle yemek yemek çok güzeldi yıllar sonra o duyguyu yaşadım'' dedi Zeynep.

''Yemekler mükemmeldi Azade anne çok teşekkürler aile nedir sizle öğrendim bazen ben nasıl bir sevap işledim de sizleri çıkardı karşıma diye Rabbime soruyorum ama iyiki sizleri tanıdım beni de ailenize kabul ettiğiniz için ayrıca teşekkür ederim '' dedi Senem. Azade hanımın gözleri doldu iki kızına da sarılıp '' Sizlerde benim kızlarımsınız her zaman kapım size açık yavrularım iyiki varsınız '' dedi ve kızların saçlarına birer öpücük kondurdu.

Bu duygusal ortamı her zaman ki gibi Yaren bozdu '' Ama kıskanıyorum ya beni de alın aranıza '' deyip kollarını açıp yanlarına gitti. Kızlar ve Azade hanım da Yaren'e sarıldılar. Yavuz belli etmesede annesinin ve kızların o halleri içini ısıttı.

Kızlardan sonra Leyla elini öptü '' Anne Yağız iyi olana kadar hergün birimiz gelip pansumanını yapacak '' kulağına doğru eğilip ''Beni her zaman düşündüğün için ve yanımda olduğun için çok teşekkür ederim güzel yürekli annem. Hakkını asla ödeyemem bana hakkını helal et '' dedi ve iyi geceler diyerek arabaya doğru gitti. Kızlar Yavuz' a bakıp '' İyi geceler Yavuz abi '' derken Zeynep '' iyi geceler enişte '' dedi Senem ve onlar da arabaya gittiler. Leyal hanım da '' Hadin iyi geler yenge abime selam et sizde dinlenin yorgunsun sende yarın görüşürüz '' dedi Yavuz'a başı ile selam verip gitti.

Leyla Adem'e bakıp '' Sen istersen bu gece burda kal hem yardıma ihtiyaçları olur hemde abinle hasret giderirsin '' dedi. Adem hanım ağasına karşı gelemeyeceğini biliyordu lakin kalırsa da Yavuz'un gazabından korkuyordu.

'' Yenge ben sizle geleyim abim şimdi kızmasın gece gece tadınız kaçmasın '' deyince Leyla el mecbur kabul etti. Evlerine gelir gelmez herkez yorgunluktan odalarına çekildi. Onlar mışıl mışıl uyurken bu gece uyku iki kişiye haramdı Leyla Yavuz'u düşünmekten uyuyamıyor idi. Yavuz ise ikinci katın avlusunda oturmuş Antep manzarasına karşı sigarasını yakmış içiyor idi.

Azade hanım oğlunun bu haline dayanamadı gidip yanına oturdu '' oğlum içmesen mi artık şu zehri Leyla'lar gideli bir paketi bitirdin be yavrum canına hiç mi acımıyorsun sen '' dedi anne yüreği işte kıyamıyordu evladına Yavuz derin bir iç çekti kimse ona acımamıştı ki o kendisine acısın. Çocukdu kardeşleri suç işler dayağı Yavuz yerdi . Büyüdü sürekli babasından azar işitirdi kardeşlerine sahip çık diye. delikanlı oldu ağa olacaksın dendi aşiretin yükü omuzlarına bindi. En sonunda da eevleneceksin dendi. Yavuz ne çocuk olabildi ne delikanlı o hep birşeylerin bedelini ödeyen oldu. Fedakarlık yapan sevdiğini bile söylemekten aciz olan oldu. Şİmdi canına yazık olsa nolurdu olmasa nolurdu.

'' Ana ben yokken neler oldu burda neden yengemler başka evde oturuyor neden herkez bana karşı nefret dolu . Yaren'in gözlerinde neden öfke kırgınlık var he ana anlatsana '' dedi. Azade hanım da oğlu gibi Antep manzarasına baktı '' Sen gittikden sonra evime ateş düştü oğul Leyla gelinliği ile bayıldı. Bir hafta Yaren'in odasından çıkmadı, üzerinde gelinlik ile cam da seni bekledi "gelecek gelecek" deyip durdu'' dedi boğazı düğüm düğüm oldu gözleri doldu o günler cehennem azabı gibi idi.

Yavuz duydukları karşısında taş kesildi nasıl Leyla bir hafta hemde gelinlik ile onu mu beklemişti neden ama başkasını severken neden kendisini beklesindi ki anlamıyordu. Kafası öyle bir karıştı ki annesinin anlatacaklarını merak etmişti . Azade hanım devam etti '' Bir hafta sonra zar zor ikna ettik gelinliği çıkardı. Ama ruh gibiydi kendini tam toparladı derken , birgün öğle saati telefonumuz çaldı açtık bir acı haberdi ki hepimizi yaktı'' dedi ve ağlamaya başladı Yavuz annesine sarıldı amcasının ölüm haberi idi. Gözleri doldu belli etmemek için havaya baktı. '' Amcan'ın kaybı en çok Leyla'yı sarstı '' dedi ve geçmişe o günlere gitti.

Kötü haber tez duyulur demişler. Acı haber Miroğlu konağına ulaşır ulaşmaz Yade Zergül hastaneye kaldırıldı . Yüksek tansiyon ve evlat acısı kalbini tetikledi ve kriz geçirdi. Azade hanım kayınvalidesinin başında ambulans ile giderken hem kayın biraderine ağlıyor hem kaynanasına dua ediyor idi. Leyal hanım eşinin acısına dayanamamış bayılmıştı. Leyla krizler geçiriyor kimse zapt edemiyordu en sonunda. Eve gelen doktorlar uyutmakta çözümü bulmuştu.....

Leyal hanım kendisine geldiğinde yıllardır aynı hayatı yastığı paylaştığı kalbinin tek sahibi olan eşine mi yansın yoksa bahtsız kızına mi yansın bilemedi...

Behram ağa kardeşinin acısı ile çöktü. Kız kardeşinin acısı hala yüreğinde taze iken şimdide erkek kardeşini kaybetmişti. Allahtan Yağız vardida yanında yükünü biraz olsun alıyordu. Tahir ise eli ayağı olmuştu her yere koşturuyor cenaze işlemlerinin hepsini hallediyordu.

Ateş düştüğü yeri yakıyordu. Leyla üst üstte yaşadığı kayıpları kaldıramamiştı. Hastane odasında beyni uyuşmuş tavana bakıyordu gözlerinden yaşlar bir bir süzülüyordu. Kendini biraz toparlayınca cenazeye katılmak istedi. Babası toprağa verildikten herkez dağıldıktan sonra Yağız'ın kolundan çıkıp ayaklarını sürüye sürüye babasının mezarının başına oturdu..

" Babam ben geldim" dedi ve bir çığlık koptu yüreğinden " Ba.. baba.. bammmm kalk babammm Leyla'n geldi kalkk sen benim göz yaşıma kiyamazsın ki, hadi kalk orası soğuktur karanlıktır, hadi kalk babam. Benim yüzümden sebebin oldum senin, sana layık evlat olamadım son zamanlarda seni çok üzdüm özür dilerim baba , yokluğun cehennem gibi yakıp kavuruyor beni. Baba kalk benim kokum kanadım kırıldı , dağım başıma yıkıldı. Baba kalk ne olur Allah benim belamı versin" dedi. Toprağa elleri ile vuruyordu.

Baban gitti mı çatın gider, kolun kanadın sırtını yasladığın dağın gider. Baban gidince kahramanın , içinde ki büyümeyen o çocuk gider. İnsan oğlunun en büyuk varlığı annesi ve babasıdır. Aile herseyin üstünde herseyden öndedir...

Yağız kuzenini böyle görmeye dayanamıyordu. Yaren Leyla ile birlikte acısını en derinden hissediyor babasını kaybetmekten deli gibi korkuyordu. Yağız Leyla'nin yanına gidip oturdu " Leylimm yapma be bunu kendine zor çok zor ama amcam yaşasa idi seni böyle görmek istemezdi" dedi. Leyla Yağız'a sarılıp daha da çok ağladı. Yavuz nerdesin dedi içinden ona öyle ihtiyacı vardı ki.....

İnsanoğlu kaybederek anlıyordu sevdiklerinin kıymetini. Ölümün çalmadığı kapı yoktu. Eskilerin dediği gibi gelin girmedik ev olur ama ölümün girmediği ev olmaz diye...

" Leyla o günden sonra yemek yemedi kimseyle konuşmadı kafayı yedi en sonunda. Çareyi hastaneye yatırmakta bulduk'' dediği an Yavuz, " Ne yaptınız nee yaptınız '' deyip kükredi hafiften.

Bölüm sonuna geldik.