คนอื่นที่ว่าทะเลร้อน แต่ทว่า ปุยฝ้ายกับวาโย ก็จับมือกันเดินไปมาอยู่อย่างนั้น ดูของที่ขายที นั่งกินอาหารที ถึงแม้ว่าจะมีคนมองมาที่วาโยและปุยฝ้าย อย่างมากมาย แต่ทว่าพวกเขาก็ไม่ได้รบกวนเวลาส่วนตัว เพียงแค่มองอย่างชื่นชมเท่านั้น วาโยรู้สึกผ่อนคลาย ชวนน้องเดินดูนู่นดูนี่อยู่นาน ไม่ยอมกลับห้องพักสักที มันนานมากแล้วที่เขามาได้มาเดินอะไรแบบนี้ นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างคนปกติทั่วไป
" แบบนี้ดีจังเลย พี่ชอบจัง" วาโยที่เดินจับมือน้องไปเรื่อยๆอยู่ๆก็พูดออกมา
" หนูก็เข้าใจพี่นะคะ เข้าวงการตั้งแต่อายุ 17 มาเดินเล่นอย่างนี้ก็คงน้อยมาก หรืออาจจะแทบไม่มีเลยก็ได้ แต่ก็แปลกนะคะมีคนมองแต่ไม่เข้ามาขอถ่ายรูป"
" ก็พี่บอกแล้วว่าถ้าเป็นแฟนคลับพี่จริงๆเขาจะน่ารัก แล้วก็เข้าใจศิลปิน ไม่เห็นต้องกังวลอย่างที่หนูเคยกังวลเลย"
"แหะ ก็กลัวคนรุมพี่จนไม่มีเวลาเดินดูของนะสิคะ"
" ดูทำหน้าเข้าสิ พี่ยังไม่ได้ว่าอะ
