"พรุ้งนีมีงานไหมคะลูก" คุณวารินถามบุตรชาย หลังจากที่กินข้าวมื้อเย็นกันเรียบร้อยแล้ว
"ไม่มีครับ"วาโยตอบมารดาตามความจริง
"แล้วหนูปุยฝ้ายไม่ต้องเข้ามหาลัยใช่ไหมคะ"คุณวารินหันมาถามปุยฝ้าย
"ไม่ต้องเข้าค่ะคุณแม่" ปุยฝ้ายตอบแม่ของพี่พร้อมกับรอยยิ้ม
"งั้นเด็กๆนอนที่นี่สักคืนสิคะ ให้คุณแม่หายคิดถึงสักหน่อย" คุณวารินอ้อนบุตรชายและว่าที่ลูกสะใภ้
"หนูครับ นอนบ้านพี่กันนะ"วาโยหันมาถามปุยฝ้าย
"ค่ะ" เธอตอบตกลง เพราะอยากให้พี่ได้ใช้เวลาพักผ่อนอยู่ที่บ้านด้วย เพราะพี่เดินสายทำงานสะส่วนมาก
"ดีค่ะ แม่ดีใจมากๆเลย" คุณวารินพูดออกมาอย่างถูกใจ
"ตามสบายเลยนะลูก ตรงนี้ก็คือบ้านของหนูอีก 1 หลังเหมือนกัน"คุณโยธา บอกกับแฟนของบุตรชาย
"ขอบคุณค่ะคุณพ่อ"ปุยฝ้ายเอ่ยขอบคุณที่คุณพ่อก็ดูเอ็นดูเธออยู่ไม่น้อย เธอรู้สึกอบอุ่นใจ ที่มาบ้านของพี่
"ถ้าว่าง พาน้องมาบ่อยๆนะลูก น้องมาบ้านเรา บ้านของเรามีสีสันขึ้มากๆเลย น้องส
