บทที่ 26 เข้าใจ

1024 Words

มือเรียวสวยของวาโย อังเข้าที่หน้าผากน้อง อย่างเป็นห่วง หลังจากเลิกโชว์ตัว เขารีบตรงกลับมายังห้องพักส่วนตัว ที่น้องนอนรออยู่ทันที " ไข้ขึ้นหรอกเหรอเนี่ย" วาโยพึมพำออกมากับตัวเอง แล้วแตะปลุกน้องเบาๆ "พี่เสร็จแล้วเหรอคะ"ปุยฝ้ายถามออกมาเมื่อลืมตาแล้วเห็นพี่ที่นั่งมองเธอด้วยสายตาเป็นห่วง " เสร็จแล้ว เด็กอะไข้ขึ้นนะรู้ไหม เดี๋ยวกลับไปกินข้าวกินยาแล้วนอนพักนะครับ"วาโยบอกน้องอย่างอบอุ่น ปุยฝ้ายพยักหน้าตกลงพี่อย่างเชื่อฟัง " ไปครับกลับกัน" " วันนี้พี่ไม่ต้องไปพบแฟนคลับตอนเลิกเหรอคะ" " ไม่ครับเดี๋ยวนั่งรถข้างในแล้วออกเลย พี่เป็นห่วงเด็ก เด็กไม่สบาย ดูสิเนี่ยโดนพี่ลงโทษนิดเดียวไข้ขึ้นเลย" วาโยพูดออกมายิ้มๆ "อือ พี่พูดอะไร ไม่ต้องพูดเลย" ปุยฝ้ายงอแงออกมาด้วยความเขิน "น่ารักจัง เมียใครกันนะ อูอีอี้อุดเอย"วาโยพูดยังไม่จบประโยค มือของแฟนสาวก็ปิดไปที่ปากของเขา "ไม่ต้องพูดเลยค่ะ"ปุยฝ้ายทำเสียงดุพี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD