“แหมรุ่ยอาน นายรู้จักพูดเอาใจคุณนายชี อยากเป็นเพื่อนเจ้าสาวหรือ”
“ผู้ชายที่ไหนจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้! เลอะเทอะ!”
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นเลิกงานเราออกไปพร้อมกัน ต้องนั่งรถไฟฟ้าประมาณครึ่งชั่วโมง ถ้าเอารถไปเองคงกินเวลามากถึงสองชั่วโมง”
ซูหลีได้ยินยิ่งหงุดหงิด แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องก้มหน้าทำงานต่อไป นับเวลารอ… วันนี้เธอจะได้พบชีหวายอันแล้ว หลังจากพยายามติดต่อเขาทุกช่องทางแต่โดนปิดกั้น ยังชำเลืองมองชิงเกอที่กำลังสะสางงานที่ได้รับมอบหมาย
‘เยว่ชิงเกอ เป็นแกที่ส่งแผ่นไม้ทำสะพานให้ฉัน รอดูเถอะว่าแกจะต้องร้องไห้เสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้!’
ด้วยเกรงว่าถงหยวนจะเป็นห่วงจึงส่งข้อความไปบอกเขา ยังเลื่อนการย้ายบ้านออกไป แต่เด็กชายกลับปฏิเสธ ทั้งยังบอกอย่างเอาแต่ใจว่าเขาจะไปวันนี้
(ถงหยวน) “...แค่เพิ่มเงินอีกหน่อย จะสามารถจ้างทีมขนย้ายมืออาชีพ ถึงฉันจะเป็นเด็กแต่ไม่ใช่คนจะยอมเสียเปรียบ พี่ไปกินข้าวเถ
