“ไม่อย่างนั้นเขาจะขอพี่แต่งงานทำไมกัน”
“พูดจริงหรือ!”
“ไอคิวพี่ก็ไม่ได้แย่ ทำไมถึงมองไม่ออก เขาไม่ได้แคร์พี่แต่แคร์หุ้นของพี่ เขานะสืบรู้มาตั้งนาน!”
ชิงเกอขนลุกทั่วร่าง เข้าใจการกระทำที่ย้อนแย้งของชีหวายอัน เขาไปคั่วกับผู้หญิงคนอื่น ให้ความกล้าท้าทายเธอ ยังให้ท้ายผู้ช่วยดูถูกเธอหลายครั้ง แต่พอเธอถอดใจเขากลับวิ่งหน้าตั้งมาเอาอกเอาใจเธอ
ไม่ใช่เพราะสำนึกผิด หรือกลัวเธอบอกเลิก แต่กลัวไม่ได้แต่ง แล้วจะยึดเอาหุ้นในมือเธอไปไม่ได้!
“กรอด! มิน่า ผอ. สวี่ถึงมองฉันเป็นคนตาบอด!”
“แต่มันต้องมีอะไรกว่านั้นใช่มั้ย? เขาบอกให้ฉันสืบย้อนกลับไปหลายปี”
ถงหยวนหลบตา เด็กชายอยู่ไม่สุขกระวนกระวาย นั่นทำให้ชิงเกอขึ้นเสียง
“เธอผู้ฉลาดหลักแหลม! อย่าทำให้ฉันรู้สึกแย่ได้ไหม!”
“พี่ครับ บางอย่างพี่ควรรู้เอง” เขาตอบเสียงเบา ท่าทีที่พูดยากกลับทำให้ชิงเกอหวั่นใจ
ติ้ง! ….
เสียงข้อความที่ยังดังรัวๆ ชิงเกอจึงมองหน้
