“น่าโมโหจริงๆ!”
“เจ้านายครับ ง้อเธอไม่สำเร็จหรือครับ”
“ไม่รู้เธอไปเอาความงี่เง่ามาจากไหน กล่าวหาว่าฉันให้สร้อยที่เคยให้คนอื่นแล้ว”
“จะเพราะเข้าใจผิดจากสเตตัสของคุณหลี่รึเปล่าครับ เธอเองก็ใส่สร้อยไข่มุกอวดลงโซเชียล”
“แบบนั้นยิ่งงี่เง่าใหญ่ ผู้หญิงคนนี้นับวันจะยิ่งควบคุมยาก ดูเหมือนเธอจะดื้อรั้นตั้งแต่ได้เลื่อนตำแหน่งงาน คงคิดว่าไม่ต้องพึ่งฉันแล้ว”
“เราควรสั่งสอนเธอสักหน่อยมั้ยครับ สอนให้รู้ว่าโลกมันโหดร้ายถ้าไม่มีคุณ”
ชีหวายอันกระตุกยิ้ม เขาปล่อยให้เธออยู่สงบเกินไปจึงปีกกล้าขาแข็ง “ดี! แต่อยากทำรุนแรงมาก เกิดเจ็บหนักขึ้นมาจะหายไม่ทันแต่งงาน ฉันยังต้องการหุ้นในมือเธอ”
“วางใจเถอะครับ ผมจะสั่งลูกน้องไม่ให้ลงมือรุนแรง เอาแค่ขวัญผวาฝันร้ายไปสักเดือน เชื่อว่าหลังจากนั้นจะร้องเรียกหาแต่คุณ”
“คราวนี้ไม่ว่าคุณจะปฏิบัติกับเธออย่างไม่เป็นธรรมแค่ไหน ก็ไม่กล้าต่อต้าน”
ชีหวายอันหัวเราะ เขาชอบคำแ
