เริงเสน่หาแม่มด

ตอนที่ 2.

 “ฟาร่า จงถวายร่างให้ซาตานแล้วเจ้าจะได้รับพลัง และอำนาจแห่งเวทมนตร์เหนือแม่มดตนอื่น อย่าลืมตาขึ้นมา จงปล่อยใจและร่างกายของเจ้า สังเวยให้แก่ซาตาน”

เสียงของแม่มดผู้คุมกฎบอกกับฟาร่า ก่อนจะลุกขึ้น เดินหนีออกไปจากโถงวิหาร ปล่อยให้ซาตานสำราญกับร่างสาวอวบอัดขาวผ่องของเครื่องสังเวยชั้นเยี่ยม

“แม่มดฟาร่า เจ้าพร้อมสังเวยร่างให้ข้าหรือไม่” เสียงดุดันดังก้องโถงวิหาร เอ่ยถามเครื่องเซ่นสาว

ฟาร่าสั่นไปทั้งตัวด้วยความกลัว “ขะ ข้าพร้อมถวายร่างแด่ท่าน” เธอตอบเสียงสั่น กลั้นหายใจรอคอยนาทีสำคัญอย่างลุ้นระทึก

มอลลี่เองก็เม้มปากแน่น มองดูร่างสูงใหญ่เดินเข้าไปยังร่างของฟาร่าเขม็ง ทั้งอยากรู้และหวาดกลัวในคราเดียวกัน ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นร่างของเพื่อนสาวถูกปีศาจยกลอยจากแท่นศิลา เทียบขนาดร่างกายของทั้งสองแล้วฟาร่าไม่ต่างจากเด็กกับผู้ใหญ่ร่างยักษ์ มอลลี่จ้องมองเพื่อนสาวถูกอสูรฉีกทึ้งเสื้อผ้าจนร่างกายเปลือยเปล่า ฟาร่าสะดุ้งน้อยๆ ร่างกายเป็นสีชมพูอันเกิดจากฤทธิ์ของน้ำลาวาที่ดื่มเข้าไป แม่มดสาวถูกอสูรจับเอวคอดไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างจับขาแยกออก ใบหน้าดุดันน่ากลัวก้มลงไปมองเนินอวบอูมไร้เส้นขนอย่างกระหายหิว ลิ้นสีแดงถูกแลบออกมาไล้เลียกุหลาบสาว ปลายลิ้นเรียวยาวราวกับลิ้นของงู มันซอกซอนเข้าไปในร่องหลืบเพื่อควานหาน้ำผึ้งหวาน ปลายลิ้นกระดกรัวละเลงขึ้นลงจนเปียกชุ่ม แต่อสูรไม่ยอมหยุด ดวงตาโปนเบิกกว้างด้วยความหื่นกระหาย

“ซี๊ดดด ท่านขา ฟาร่าเสียว อ๊ะ แหย่เข้ามาลึกๆ อ๊าซ์”

ฟาร่าหลับตาแน่น ไม่กล้าลืมตามคำสั่งของแม่มดผู้คุมกฎ แม่มดสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัวด้วยความเสียวซ่าน แม้จะมองไม่เห็นแต่รับรู้สัมผัสของจอมปีศาจได้เป็นอย่างดี ร่างกายของอีกฝ่ายคงจะใหญ่โตทรงพลัง ถึงได้สามารถจับเธอไว้ได้ด้วยมือข้างเดียว ยกตัวลอยสูงจากพื้นราวกับปุยนุ่น ปลายลิ้นร้อนๆ กำลังไล้เลียเนินสาวของเธอในจุดที่ฟาร่าไม่เคยรู้ว่าจะทำให้เสียวสุดใจแบบนี้ เธอเคยแอบดูพ่อมดแม่มดที่ผ่านการถวายตัวกับราชาราชินีเสพสมกัน ท่าทางของผู้เสพสมต่างแสดงความสุขสม ทั้งกรีดร้องครวญคราง โถมกายกัดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างกับโหยหิวกันและกัน พ่อมดหนุ่มก้มลงไล้เลียเนินสาวของแม่มดจนอีกฝ่ายบิดตัวไปมา กรีดร้องครางเสียงแผ่วหวิว คนแอบดูได้แต่สงสัยว่ามันให้ความรู้สึกเช่นไร จนกระทั่งได้สัมผัสกับการปรนเปรอด้วยปลายลิ้นบ้างถึงได้รู้ว่ามันสะใจแบบนี้เอง

“กรีดร้องเพื่อข้าฟาร่า ข้าจะดื่มกินเจ้าทุกหยาดหยด”

อสูรวางร่างงามลงบนแท่นศิลา จับเรียวขาแยกออกกว้างกว่าเดิม ดวงตาสีแดงวาววามเมื่อเห็นดอกไม้งามของแม่มดสาวฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวาน ปลายลิ้นยาวแหลมฉกเข้าไปยังโพรงสวาทไล้เลียน้ำหวานอย่างเมามันส์ เสียงหวานแหลมครวญครางดังขึ้นอีก กระตุ้นเร้าให้จอมอสูรแข็งชันไปทั้งท่อนลำยาวใหญ่ ปลายลิ้นสอดเข้าไปในด้านใน กระดกรัวในส่วนลึกที่สุดของร่องรูแคบลึกซึ่งยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง น้ำหวานจึงหอมละมุนถูกใจจนต้องดูดกลืนให้หมดเกลี้ยงรอบแล้วรอบเล่า ในรอบปีจะได้ลิ้มชิมรสแม่มดสาวเพียงครั้งหรือสองครั้ง บางปีก็ไม่มีแม่มดมาสังเวยร่าง ยิ่งเพิ่มความกระหายสวาทให้จอมอสูร จนต้องดื่มกินเครื่องสังเวยมากขึ้นกว่าเดิม แม่มดฟาร่าโชคร้ายที่ต้องมาสังเวยร่างให้จอมอสูรเป็นตนแรกในรอบสามปีที่ผ่านมา เธอไม่รู้ตัวเลยว่าจะถูกดื่มกินอย่างหนักหน่วงเป็นสามเท่า

“ท่านขา ฟาร่าเสียวจะขาดใจแล้ว โอ๊ย ลิ้นของท่านช่างเยี่ยมยอดมาก ฟาร่าไม่ไหวแล้ว กรี๊ดดด”

ฟาร่าหอบหายใจแรง ฤทธิ์ของน้ำลาวาทำให้แม่มดสาวเพลิดเพลินไปกับลิ้นของจอมอสูร ร่างงามบิดตัวเร่าๆ แอ่นสะโพกให้ลิ้นร้อนไล้เลียอย่างถนัดถนี่ เสพอารมณ์เสียวซ่านให้มากที่สุด จนร่างบางเกร็งสะท้านเมื่อไปแตะจุดสูงสุดของอารมณ์รักในครั้งแรกของชีวิตสาวด้วยปลายลิ้นของจอมอสูร น้ำหวานจากกายสาวพร่างพรูออกมาอย่างท่วมท้น ให้อสูรที่อ้าปากรอได้ดื่มกินทุกหยาดหยด

“หวาน หวานเหลือเกิน น้ำหวานของแม่มดสาวบริสุทธิ์เช่นเจ้า ช่างหวานถูกใจข้า จงปรนเปรอให้ข้า จงมอบน้ำหวานและร่างกายสาวสดของเจ้าให้แก่ข้า แล้วข้าจะมอบอำนาจวิเศษให้เจ้า”

อสูรจับตัวตนใหญ่โตราวกับกระบองยักษ์มาถูไถเนินเนื้อชุ่มฉ่ำไปมา แม่มดสาวเกร็งกระตุกร่างด้วยความเสียวสยิว มือน้อยป่ายปะจนพบกับปลายแท่งลำ มือเธอกำมันแทบไม่รอบ ดวงตาที่หลับทำให้ได้แต่จินตนาการถึงรูปร่างและขนาดของมัน เธอเคยเห็นท่อนรักของพ่อมดมาก่อนตอนแอบดูคู่รักเสพสมกัน ยามที่ท่อนลำของพ่อมดสอดเข้าไปในกายของแม่มด สร้างความอัศจรรย์ใจให้คนแอบดูยิ่งนัก ขนาดยาวใหญ่ผลุบหายเข้าไปในกายของแม่มดได้อย่างไร ยามเมื่อพ่อมดขยับกายโยกไหวขึ้นลง นำพาแท่งลำนั้นสอดเข้าออก แม่มดสาวถึงกับกรีดร้องครวญคราง สูดปากซี๊ดซ๊าดราวกับกินของเผ็ด มันเป็นอย่างไรบ้าง ให้ความรู้สึกสุขสมแบบไหน ฟาร่าใคร่รู้นัก

“จง เลียมันให้น้ำอมฤทธิ์ออกมา แล้วจงดื่มกินให้หมด เจ้าจะได้รับพลังวิเศษ”

จอมอสูรจับร่างเปลือยของแม่มดสาวหมุนให้ศีรษะหันมาทางปลายเท้า จ่อท่อนกระบองเขื่องสีแดงก่ำเหมือนสีผิวของตนไปยังปากจิ้มลิ้ม แม่มดสาวแลบลิ้นออกมาไล้เลียปลายยอดตามคำสั่ง กลิ่นและรสคาวปนกลิ่นคล้ายกำมะถันทำให้แม่มดสาวรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว ฤทธิ์ของน้ำลาวาปลุกเร้าความปรารถนาในกายจนฟาร่าไม่สนใจกลิ่นรบกวนนั้น ตั้งหน้าตั้งตาดูดเลียไปทั่วแท่งยาวๆ ร้อนจัดนั้นอย่างเมามันส์ ด้วยขนาดที่ใหญ่จนคับปาก แม่มดสาวจึงได้แต่ดูดเพียงส่วนปลายหนักๆ จนแก้มตอบ และใช้ลิ้นไล้เลียไปทั่วจนถึงโคน ดวงตาหลับพริ้มไม่กล้าลืมขึ้นทั้งๆ ที่อยากเห็นใจจะขาดว่ามันมีรูปร่างสีสันอย่างไร มือน้อยรูดดึงเคล้าคลึงจนท่อนยักษ์แข็งขันเกร็งกระตุก 

“อ๊าซ์ ซี๊ด เก่งมาก จงรับน้ำอมฤทธิ์จากข้า ดื่มกินมันให้หมดทุกหยาดหยด ซี๊ดดด”

จอมอสูรเกร็งร่างกระตุกสองสามครั้ง ก่อนที่ท่อนกระบองยักษ์จะฉีดพุ่งน้ำสีขาวขุ่นออกมาใส่ปากอิ่มที่รองรับอยู่ แม่มดสาวรีบกลืนน้ำอมฤทธ์ลงไปให้มากที่สุด ด้วยรู้ว่ามีสรรพคุณวิเศษเพิ่มพลังเวทย์และอำนาจให้มากมายนัก

“อ๊อก อ๊อก อึก อึก”

ฟาร่าดูดกินจนน้ำอมฤทธิ์หมดทุกหยด ปลายลิ้นสีชมพูไล้เลียหมดจดไม่เหลือคราบ เนื้อตัวร้อนวูบวาบรับรู้ถึงความวิเศษของมัน เธอยิ้มยินดีกับการตัดสินใจสังเวยร่างให้จอมปีศาจ แทนที่จะถวายตัวให้องค์ราชาเหมือนเพื่อนแม่มดรุ่นเดียวกัน เพื่อนๆ แม่มดหลังจากถวายตัวให้ราชาพ่อมดแล้ว ก็มีพลังเวทย์เช่นเดียวกับแม่มดทั่วไป ต้องเรียนรู้ฝึกฝนอีกหลายปีถึงจะเก่งกล้า ต่างจากคนที่สังเวยร่างให้อสูร กลับมีพลังเวทย์แก่กล้าและได้รับตำแหน่งที่สำคัญในดินแดนเวทมนต์แห่งนี้ ฟาร่าไม่ปรารถนาจะเป็นแค่แม่มดทั่วไป เธอคิดว่าอำนาจเวทมนตร์คือสิ่งสำคัญที่สุดในดินแดนแห่งนี้ ยิ่งมีอำนาจมากก็ยิ่งน่าเกรงขาม

“จงเตรียมตัวสังเวยร่างของเจ้าให้ข้า ฟาร่าจงกรีดร้อง จงเสพทุกความหฤหรรษ์และพลังอำนาจที่ข้าจะมอบให้”

จอมอสูรแย้มริมฝีปากกว้างจนเห็นเขียวยาวเฟื้อย ใบหน้าดูแสยะน่ากลัว ดวงตาสีแดงวาวจ้าจดจ้องร่างเปลือยเปล่าของแม่มดสาวอย่างหื่นกระหาย ไม่เสียเวลารั้งรออีกต่อไป มือหน้าจับเอวคอดยกขึ้นจากแท่นศิลา กดลงมาหาท่อนกระบองสีแดงก่ำชูชันทันที