3. ที่พึ่งพิงปีสอง

1101 Words

“แบบนี้มันจะดีเหรอไทม์” “แล้วที่ผ่านมา เราเคยทำอะไรให้นิลไม่สบายใจตรงไหน นิลบอกเราได้เลยนะเราพร้อมปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้น” ณ ห้างสรรพสินค้าสินค้าดังที่เธอมาเดินเล่นกับเพื่อนชายหนึ่งเดียวในเดอะแก๊ง เพียงแค่วันนี้มีสมาชิกไม่ครบห้าคน หลายเดือนกับการศึกษาดูใจกันอย่างลับๆ และด้วยความใกล้ชิดจนเริ่มสนิทสนมกัน และความเสมอต้นเสมอปลาย เช้าถึง กลางวันถึง ตกเย็นไม่เคยขาดของเพื่อนชาย จนในที่สุดเด็กสาวผู้ไร้เดียงสาก็ตอบตกลงคบกับไทม์เป็นแฟน แต่ปลานิลก็ยังคงเขินที่จะบอกเพื่อนๆ ในกลุ่มให้รู้ “ที่ผ่านมาไทม์ดีกับเรามาตลอด ขอบคุณนะ” “วันนี้ถือเป็นเดทแรกของเราสองคน...เดี๋ยวดูหนังเสร็จแล้วเราไปกินข้าวด้วยกันก่อนกลับนะ” “แต่วันนี้นิลต้องไปทำงานต่อนะไทม์” “ลางานสักหนึ่งวันเถอะนะนิล นี้เป็นเดทแรกของเราสองคนเลยนะ” ชายหนุ่มส่งเสียงออดอ้อน เพราะครั้งนี้เพิ่งเป็นครั้งแรกที่ไทม์และปลานิลมีโอกาสอยู่ด้วยกันสองคนโดยไม่มีเพื่อนสาวทั้งฝูงคอยล้อมหน้าล้อมหลัง อืม! ก็ได้...//คุณปลานิล!! เสียงปริศนาดังขึ้นระหว่างคู่แฟนหมาดๆ กำลังวางแพลนเดทแรกว่าจะหากิจกรรมทำอะไรกันบ้าง สองหนุ่มสาวจึงหันมองตามที่มาของเสียงแล้วก็พบเข้ากับบุคคลที่สาม ที่ร้องเรียก “คุณปฐม! สวัสดีค่ะ” เด็กสาวมีสีหน้าตกใจเหมือนไปทำความผิดอะไรร้ายแรงมา แต่คุณปฐมเลขาคนสนิทของท่าน ส.ส.พุฒิพงศ์คงไม่เอาเรื่องของเด็กไปพูดให้ผู้ใหญ่ฟัง “ครับ! แล้วนี่มากันแค่สองคนเหรอ” ครับ! ไทม์ตอบกลับหลังจากที่เขายกมือขึ้นไหว้ทักทายชายผู้สูงวัยกว่าเขา ใครๆ ก็รู้จักนายปฐมคนนี้ดีรวมไปถึงตัวเขาเอง เพราะนายปฐมเป็นทั้งคนสนิท เลขาส่วนตัวและบอดี้การ์ดของท่านส.ส.คนดังแถวหน้าระดับประเทศ “แล้วคุณท่านล่ะคะ” ปลานิลถามถึงผู้มีพระคุณด้วยน้ำเสียงอ่อย เพราะนอกจากการดื้อจะทำงานพิเศษแล้ว ท่านพุฒิพงศ์มักแน่นย้ำอยู่เสมอว่าอยากให้เธอเรียนให้จบเสียก่อนค่อยคิดเรื่องมีแฟน “อยู่ที่สภาครับ พอดีวันนี้ผมมาทำธุระกับคุณพุฒิภัทร” “กลับมาแล้วเหรอคะ” “ใช่ครับ! พ่อเสือรายนั้นกลับมาเป็นปีแล้วแต่ไม่ยอมบอกใครเลย” ปฐมพูดขึ้นพร้อมกับยกข้อมือดูเวลา หากงานคราวนี้ไม่เกี่ยวข้องกับลูกชายของส.ส.ชื่อดัง ปฐมคงไม่ต้องมาลากคอลูกชายตัวดีด้วยตัวเขาเองที่ห้างอย่างแน่นอน “เตาะเด็กอยู่เหรอวะไอ้กลม” “คุณภัทร!” “เดี๋ยวนี้มึงติดนิสัยรักเด็กจากพ่อกูมาแล้วรึไง” ชายหนุ่มสูงชะลูด ยืนเต็มความสูงล้วงกระเป๋าเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย ดวงตาสีนิลปรายมองมาที่เด็กสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มและคิดปรามาสว่าเธอคงไม่ต่างกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เคยพบหน้า “พูดอะไรครับเนี้ย!” “น้องเขาเด็กมึงเหรอ” “เปล่าครับ!” ปฐมยกมือขึ้นปฏิเสธและกำลังจะอธิบายแต่ก็ถูกขัดจังหวะ “...หรือว่าเด็กพ่อกู!?” สายตานิ่งๆ หรี่เป็นเส้นตรงตวัดมองมาที่ปฐมอย่างเอาคำตอบ เอ่อ.... ส่วนคนถูกกดดันไม่รู้จะอธิบายว่าอย่างไรดี น้องปลานิลคือหนึ่งในจำนวนเด็กสาวที่ท่านส.ส.มีชื่อรับเลี้ยงดูโดยที่ลูกชายแท้ๆ ก็ยังไม่เคยรู้เรื่องด้วยซ้ำ ตัวเขาเองก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของสองพ่อลูกต้องลดทอนลงไปมากกว่านี้ “นี้คุณ!? พูดจาอะไรให้เกียรติผู้หญิงบ้างนะครับ” แต่ทว่าคนที่ไม่รู้เรื่องที่สุดอดใจที่จะนิ่งเฉยต่อไปอีกไม่ได้ ใครจะยอมให้ผู้ชายคนอื่นมาเรียกแฟนตัวเองว่าเป็นเด็กคนนั้นคนนี้ “ไอ้หน้าจืดนี้ใครวะ” เฮ้ย!!! “ไทม์” หญิงสาวเพียงคนเดียวในวงสนทนาเพิ่งสังเกตอาการลูกชายของผู้มีพระคุณได้ว่าเขาเมา และการมาเดินห้างของคนเมาก็คือมาซื้อชุดสูทสีดำทรงสุภาพราคาแสนแพงนั่นเอง แต่ข้อสังเกตข้อนั้นปัดตกไปก่อนเพราะปากคนเมาพูดจาหาเรื่องคนอื่นเขาไปทั่ว ปลานิลไม่อยากมีปัญหากับลูกชายของผู้มีพระคุณ รวมไปถึงแฟนหนุ่มที่เพิ่งคบหากันได้เพียงไม่กี่วันด้วย เอาง่ายๆ ว่าเธอไม่อยากให้เรื่องการแอบคบกับไทม์ล่วงรู้ไปถึงหูคุณท่าน “ปลาขอตัวก่อนนะคะคุณปฐม,คุณภัทร” หึ่ม!? คนเมาตวัดสายตามองหน้าหญิงสาวตัวเล็กที่มาขวางไอ้หน้าจืดอีกคน เพราะในชีวิตมีน้อยคนนักที่จะเรียกเขาว่า “ภัทร” ชื่อเล่นที่มีเพียงคนสนิทเรียก แต่จะว่าไป! ความขาวกระแทกตาของสาวน้อยในชุดนักศึกษาคนนี้ช่างดึงดูดความสนใจจากเขา ใบหน้าจิ้มลิ้ม จมูกนิด ปากหน่อย แลดูเป็นเด็กว่าง่ายแต่ก็คงร้ายใช่เล่น ตัวตนของเธอจริงๆ ก็คงไวไฟ มิเช่นนั้นคงไม่ได้เป็นหนึ่งในสังกัดเด็กของพ่อ “ผมไปก่อนนะครับคุณปลานิล,ไอ้เถอะคุณภัทร งานแถลงข่าวใกล้เริ่มเต็มทีแล้ว” “ฝากไว้ก่อนเถอะ!!” ไทม์!! ปลานิลรั้งแขนแฟนหนุ่มเพราะดูท่าไทม์คงอยากต่อยปากลูกชายส.ส.พุฒิพงศ์ ฤกษ์เดทกับแฟนวันนี้ล่มไม่เป็นท่า เพราะดันมาเจอลูกชายของท่านพุฒิพงศ์ที่ปลานิลไม่เคยพบหน้ามาก่อกวนตั้งแต่วันแรก ในเมื่อหมดอารมณ์จะดูหนังทานข้าวแล้ว ต่างคนจึงต่างแยกย้าย “ไม่ต้องไปส่งเราหรอกนิลแยกกันตรงนี้เลย” “ขอโทษทีนะไทม์” ณ ลานจอดรถในห้างดังที่คู่รักวัยใสตั้งใจมาเดทด้วยกันเพียงสองคน แฟนหนุ่มเดินมาส่งแฟนสาวของตนที่รถทรงสปอร์ตสีขาวมุขยี่ห้อดังด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษสามตัว รถหรูรุ่นใหม่ราคาเจ็ดหลักที่ส.ส.ชื่อดังบังคับให้เธอใช้แทนการขึ้นโดยสารรถสาธารณะ และถ้าหากปลานิลดื้อด้านไม่ยอมทำตามแล้วละก็ ท่านพุฒิพงศ์ขู่ว่าจะจ้างคนขับรถประจำตัวคอยรับส่งให้เสียเลย “ถึงบ้านแล้วโทรมานะไทม์” “นิล! พรุ่งนี้เจอกันนะครับ ขับรถกลับดีๆ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more