7.00 น.
Rrrrrrrrrr
“ครับ...ห๊ะ!”
...
“เดี๋ยวผมรีบลงไปครับ”
เจ้าของบ้านเพิ่งผล็อยหลับไปเมื่อตอนตีสี่ของเช้าวันเดียวกัน เพราะเขาอยากรู้ว่ายัยคนโปรดของพ่อเมื่อไรที่นางจะโผล่หัวกลับบ้านมาเสียที
เป็นเด็กเป็นเล็ก เป็นสาวเป็นนางออกไปตะลอนนอกบ้านจนสว่างแบบนี้ได้ยังไงกัน
แต่ในที่สุดความอ่อนล้าจากคืนวิวาห์ก็ครอบงำ เพราะเสียงสะอื้นไห้ของคนในห้องน้ำก็ทำให้คนบนเตียงหลับไม่ลงเช่น
ชีวิตแต่งงานระหว่างคนแปลกหน้าสองคนเกิดขึ้นโดยความจำยอมทั้งคู่
เธอไม่ใช่เจ้าสาวอย่างที่เขาต้องการ และใช่!!
เขาเองก็ไม่ได้เป็นเจ้าบ่าวคนนั้นสำหรับเธอ
“ทางนี้ค่ะ” เจ้าหน้าที่ตึกโทรขึ้นมาปลุกลูกบ้านตั้งแต่ตะวันพ้นขอบฟ้า ว่าพวกเขาพบสมาชิกคนหนึ่งนอนขดตัวเป็นกุ้งที่มุมมืดที่เชิงบันไดหนีไฟทางออกไปลานจอดรถ เคราะห์ดีป้าแม่บ้านจำปลานิลได้ มิเช่นนั้นคงแจ้งความว่ามีโจรแอบเข้ามาขโมยของภายในเพนท์เฮ้าส์
น้ำใจของปลานิลที่ช่วยป้าแม่
