14. ไปกันใหญ่

1105 Words

ปัง! ปัง! ปัง! “อย่านะคะ คุณจะทำอะไร” ทันทีที่เปิดประตูรับ คนหลังประตูก็โผเข้ามาประชิดร่างเธอในทันที ปลานิลกระทดตัวหนีแต่สุดท้ายชายหนุ่มก็คว้าแขนของเธอเอาไว้ได้ทัน ร่างเล็กเซมากระแทกแผงอกตามแรงกระชาก ส่วนคนกระทำก็แค่ยืนเป็นยักษ์ปักหลักไม่สะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อย “เธอ! ตัวต้นเรื่องสินะ” “ห๊า...!! พูดอะไรของคุณเนี้ย” “อย่ามาเสแสร้ง เธอหลอกฉัน” ข้อมือน้อยในมือน่าบีบให้แหลกแตกหักไปซะเป็นการสั่งสอนเด็กดื้อคนหนึ่ง พุฒิภัทรนึกตำหนิพ่อตัวเองในใจ จะรู้บ้างไหมว่าเด็กในสังกัดแต่ละคนร้ายกาจขนาดไหน แล้วถ้าเมื่อคืนเขาไม่เอะใจยอมเล่นตามน้ำคิดว่าเป็นน้องซีจริงๆ ป่านนี้เรื่องงามหน้าคงเกิดขึ้นในวงศ์ตระกูล รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นที่พ่อลูกคงได้เสียมีเมียคนเดียวกัน “เลิกสักทีไอ้หน้าตาไร้เดียงสาแบบนี้ ฉันรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอไม่ได้ใส” “ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร แต่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” ปลานิลเริ่มดิ้นรนต่อต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD