“พวกแกสองคนเนี้ยโคตรน่าเบื่อชะมัด!” ความน้อยใจของภีมทำให้พูดใส่สองเพื่อนรัก
ด้วยความสนิทกันมานานหลายปี มีหรือที่คนช่างสังเกตจะไม่รู้ความผิดปกติของขิมและปลานิล
มันน่าน้อยใจที่สองเพื่อนรักจอมปากหนักทั้งสองคนไม่ยอมเอ่ยปากเล่าปัญหาที่กำลังเจอ แต่ในฐานะ ‘เพื่อนคนหนึ่ง’ ภีมจึงได้แต่หวังว่าทั้งสองจะผ่านเรื่องร้ายๆ ไปได้ด้วยดี
“เชอะ! ฉันจะออกไปหาของอร่อยกินแก้เซ็ง...พวกแกคงไม่ไปสินะ จะฝากซื้ออะไรไหม”
“ขอยาดมให้เราสักอันหนึ่งนะ”
“ขิมล่ะ”
“เราไม่เอา ขอบคุณมาก”
คนเครียดสองคนมองหน้ากันหลังจากเจ้าของคอนโดสะบัดก้นออกไปหาที่พักผ่อนสงบสติความแง่งอน
ปลานิลก็แอบสังเกตขอบตาช้ำๆ ของเพื่อนขิมจึงรู้ว่าเธอคงร้องไห้หนักมาทั้งคืน
สีหน้าอิดโรยล้มตัวลงนอนที่โซฟาก่อนจะกลั้นใจเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กข้อความ โดยที่เธอก็รู้ว่าต้องมีมากกว่าสิบข้อความจากใครคนหนึ่ง
คุณภัทร :ไม่กลับ?
หมายความว่าไงไม่กลับ
แค่ทำโป
