Time :: บ่ายนี้ไม่มีเรียน งั้นเราไปกินข้าวกันนะนิล
Planin :: อืม นิลมีเรื่องอยากคุยกับไทม์เหมือนกัน
และนั่นก็เป็นภาพสุดท้ายก่อนที่ทุกอย่างจะมืดดับลง
หญิงสาวตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะลมเย็นๆ จากเครื่องปรับอากาศตกกระทบร่างจนหนาวสั่นไปทั้งตัว
________________________
“ป้ายรถเมล์เหรอ ถามจริง”
ค่ะ!?
เมื่อตื่นมาก็เจอคนหน้ายักษ์ยืนกอดอกมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ สภาพพุฒิภัทรในชุดผ่าตัดเต็มยศโผล่มาแค่หน้า เหมือนเตรียมจะมาผ่าใคร อย่าบอกนะว่าเป็นเธอ
“ทำไมถึงได้ไปนอนเป็นลมข้างถนน”
“ปลาเป็นลมเหรอคะ”
“ถามฉัน!?”
คุณหมอหน้าดุตวาดคนไข้เสียงดังที่เธอเป็นลมล้มเป็นแล้งในที่สาธารณะ ทำไมยัยนี้ถึงแปลกประหลาดไปเสียทุกอย่างจนเริ่มสับสน
ตกลงคนโปรดของพ่อคนนี้เป็นคนยังไงกันแน่นะ
“ขอโทษค่ะ”
“ขอโทษเรื่อง?”
“ก็เรื่องอะไรที่ทำให้คุณมาตะโกนใส่ปลาแบบนี้ล่ะคะ”
“เถียง!?”
“เปล่า”
“เนี้ยแหละที่เรียกว่าเถียง”
“ขอ
