นายวิศวะหวานใจยัยตัวแสบ

พี่ว๊ากสุดโหด

เช้าวันต่อมา

07.20 น.

ติ๊ด....ติ๊ด..... ติ๊ด....เสียงนาฬิกาปลุกดังแจ้งเตือนขึ้นมา ก่อนที่ผมจะค่อยๆลืมตาขึ้นมาปิดนาฬิกา แล้วผมก็ควานหาโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรหาน้องเจส ไม่รู้ว่าป่านนี้ตื่นรึยัง เมื่อวานผมไปส่งน้องที่คอนโดเสร็จ ผมก็ขอตัวกลับคอนโดทันที ผมรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย ว่าจะนอนพักร่างกายให้ดีขึ้น เพราะต้องเตรียมตัวสำหรับวันนี้

ตืด...ตืด....ตืด.....เสียงโทรศัพท์โทรหาน้อง

"ฮัลโหลค่ะพี่เจฟ" เจสตอบรับด้วยเสียงใส

"ฮัลโหลครับ หนูตื่นรึยังครับ เดี๋ยววันนี้พี่ไปรับเหมือนเดิมนะครับ" เจฟ

"ค่ะ หนูตื่นนานแล้วค่ะ ตอนนี้แต่งตัวใกล้เสร็จแล้วค่ะ ตามจริงพี่เจฟไม่ต้องมารับก็ได้นะค่ะ หนูขับรถไปเองก็ได้ พี่เจฟคอยมารับมาส่งจนหนูเริ่มขับรถไม่เป็นแล้วนะค่ะ" เจสเอ่ยแซวเจฟแต่เช้า

"หึหึ ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ พี่อยากดูแลหนูหนิครับ" เจฟ

"ค่ะ รู้แล้วค่ะ พี่เจฟไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะ เดี๋ยวสายนะค่ะ" เจสตอบด้วยความเขินอาย จนตอนนี้ยิ้มจนแก้มปริ

"หึหึ ครับ เดี๋ยวพี่รีบไปรับนะครับ ขอเวลา 20 นาทีครับ" เจฟ

"ค่ะ งั้นหนูวางนะค่ะ" เจส

"ครับ" เจฟ แล้วน้องก็กดวางสายไป ส่วนผมก็เดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ ก่อนที่จะรีบออกมาแต่งตัวด้วยความเร็วแสง เพื่อที่จะได้รีบไปรับน้อง จนเวลาผ่านไป 10 นาทีผมก็มาโผล่ที่หน้าคอนโดน้อง ผมรีบขับรถมารับด้วยความเร็วมิดไมท์ กลัวมารับน้องสายแล้วจะไปมหาลัยไม่ทัน เพราะผมกลัวรถติดด้วย มันเริ่มจะสายแล้วด้วยสิ สักพักน้องก็เดินมาขึ้นรถผม เหมือนน้องมารออยู่ก่อนแล้ว ผมจึงออกรถทันที ก่อนจะหันมาถามน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ

"หนูรอนานไหมครับ พี่น่าจะตื่นเช้ากว่านี้เนาะ ทำน้องเกือบสายเลยวันนี้" เจฟพูดกับน้องด้วยความรู้สึกผิด เพราะปกติเขาจะมาเช้ากว่านี้ วันนี้เขามาถึงก็เกือบสายแล้ว

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่สายสักหน่อย พี่เจฟอย่าคิดมากเลยนะค่ะ" เจสพยายามปลอบผู้พี่ที่นั่งสำนึกผิดอยู่

"ครับ แล้วหนูหิวรึยังครับ เดี๋ยวเราไปกินข้าวที่โรงอาหารกันนะครับ น่าจะพอมีเวลาอยู่ก่อนขึ้นเรียน" เจฟ

"ค่ะ" เจสตอบรับเจฟด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพากันนั่งรถมามหาลัย จนตอนนี้มาถึงมหาลัยเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะพากันเดินเข้าโรงอาหารไปสั่งข้าวมากินและไปส่งน้องที่หน้าตึกคณะในเวลาต่อมา

"ตอนเที่ยงถ้าพี่เลิกเร็ว พี่จะมากินข้าวด้วยนะครับ แต่ถ้าไม่ทันคงจะเจอกันตอนเลิกรับน้องทีเดียวนะครับ" เจฟบอกน้องตามที่คิดเอาไว้

"ค่ะ ยังไงวันนี้ก็สู้ๆนะค่ะ" เจสให้กำลังใจเจฟก่อนจะลงจากรถเข้าคณะไปเรียน

"ครับ" เจฟ ก่อนที่ตัวเองจะขับรถออกจากคณะบริหารตรงไปคณะวิศวะทันที แล้วขึ้นเรียนเลยในเวลาต่อมาเพราะมันจะสายแล้ว

15.00 น.

ณ ลานเกียร์วิศวะ

"น้องๆครับ ใครมาถึงแล้วเดินเข้ามาเข้าแถวแยกตามสาขาได้เลยนะครับ จะได้ไม่เสียเวลา" รุ่นพี่ปี 2 ที่เป็นพี่สันทนาการเอ่ยเรียกน้องๆปี 1 ให้เข้าแถว ก่อนที่รุ่นพี่ปี 2 บางส่วนจะมาช่วยน้องๆจัดแถว

ตอนนี้ผมกำลังนั่งมองรุ่นน้องปี 1 ที่มากหน้าหลายตาทยอยเดินเข้าไปในลานเกียร์ เพื่อจัดแถวตามรุ่นพี่สันทนาการสั่ง ซึ่งตอนนี้รุ่นพี่ปี 2 จัดระเบียบแถวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเดินมาตามพวกผม

"พวกพี่ๆเชิญข้างหน้าได้เลยครับ" พวกผมจึงพยักหน้ารับก่อนที่จะเดินไปข้างหน้าเรียงแถวหน้ากระดาน พวกผมที่เป็นพี่ว๊ากเรามีกันทั้งหมด 7 คน ก็มีพวกผม 3 คนแล้วก็เพื่อนในคณะอีก 4 คน ซึ่งคนที่เป็นเฮดว๊ากก็คือ ไอ้คิม แล้วอีก 3 คนที่เป็นพี่ว๊ากเหมือนผมก็มีไอ้กัส ไอ้มาร์ค ไอ้ไนท์ ซึ่งตอนแรกไอ้เคเบิ้ลจะได้เป็นเฮดว๊ากด้วยซ้ำแต่มันไม่เอา มันเลยขอเป็นแค่พี่ว๊ากเหมือนผมดีกว่า แต่ผมก็ว่าดีนะ เป็นพี่ว๊ากได้หัดทำอะไรเยอะแยะเลย

"พี่ว๊ากของเรามาแล้ว ปี 1 ทุกคนทำความเคารพรุ่นพี่ครับ" รุ่นน้องปี 2 และปี 1 ยกมือไหว้ทำความเคารพพวกผม

"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ" รุ่นน้อง พวกผมจึงยกมือรับไหว้ ก่อนจะทักทายกลับไป

"สวัสดีครับ" พี่ว๊ากทั้งหมดเอ่ยทักทายรุ่นน้องด้วยเสียงหนักแน่น ผมจึงมองไปข้างหน้าที่ตอนนี้มีคนทำผิดระเบียบอยู่หลายคน โดยการแต่งกายที่ไม่เรียบร้อย อย่างเช่น ผู้หญิงที่ใส่กระโปรงทรงเอมาเข้าร่วมกิจกรรม มันจะทำกิจกรรมสะดวกได้ยังไง บางคนใส่สั้นจนปิดอะไรไม่ได้แค่นั่งมันก็ออกมาหมดแล้ว คิดได้ไงเถอะ

"ใครใส่ชุดผิดระเบียบออกมาข้างหน้าครับ ให้เวลา 5 นาที" เจฟ ผมตะโกนบอกรุ่นน้องที่แต่งตัวผิดระเบียบประมาณ 20 คนได้ให้เดินออกมาข้างหน้า มันเหมือนรุ่นน้องท้าทายพวกผมเลย สงสัยพวกผมใจดีไปล่ะมั้ง รุ่นน้องถึงได้ใจกันขนาดนี้ รุ่นน้องที่ทำผิดระเบียบจึงทยอยเดินออกมาข้างหน้าโดยมองพวกผมอย่างหวั่นๆ บางคนก็ก้มหน้าด้วยความกลัว บางคนก็ทำเป็นหน้ามึนใส่ เดี๋ยวรุ่นน้องจะไปเจอพี่ว๊ากแบบผม ถึงผมจะดูใจดีก็เถอะ แต่ถ้าผมเอาจริง ใครก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน

"เชิญรุ่นพี่ที่ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของแต่ละสาขาครับ เชิญด้านหน้าด้วยครับ ด่วน!!!" เจฟ พอรุ่นพี่ของแต่ละสาขาออกมาข้างหน้าแล้ว ผมจึงหันไปถามรุ่นน้องปี 2 ทันที

"รุ่นพี่ครับ !!! คุณได้แจ้งน้องรึป่าวครับว่าวันนี้ให้แต่งกายยังไง " เจฟ

"แจ้งแล้วครับ!!!" รุ่นพี่ปี 2

"งั้นขอรุ่นพี่ 5 คนเช็คไลน์รุ่นพี่แต่ละสาขาหน่อยครับ ถ้ามีใครไม่ได้แจ้งแยกตัวออกมาครับ" เฮดว๊าก

"ครับพี่เฮด!!!" รุ่นพี่ปี 2

ผมยืนกอดอกดูอยู่สักพักก็เข้าใจว่ารุ่นน้องต้องแจ้งแล้ว แต่ก็เพื่อความเป็นธรรมของทั้งสองฝ่าย เพราะบางทีรุ่นพี่อาจจะลืมแจ้งน้องก็ได้

"ตรวจสอบแล้วครับพี่เฮด รุ่นพี่แจ้งหมดทุกคนครับ" รุ่นพี่ปี 2

"ขอบคุณครับ งั้นเชิญรุ่นพี่ประจำที่ได้ครับ" เฮดว๊าก

"งั้นผมขอถามพวกคุณหน่อยครับ ทำไมใส่ชุดผิดระเบียบมาแบบนี้ครับ" เจฟ ผมถามรุ่นน้องตรงหน้าที่ใส่ชุดผิดระเบียบมา รุ่นน้องก็เงียบไม่มีใครกล้าตอบออกมา

"ถ้าพรุ่งนี้มีคนใส่ชุดผิดระเบียบมาอีก ให้ทำโทษ 5 เท่าของวันนี้นะครับ ถ้าพวกคุณไม่เหนื่อยกับการโดนลงโทษก็ใส่มานะครับ ใครที่แต่งชุดผิดระเบียบลุกนั่ง 50 ครั้งปฏิบัติ!!!" เฮดว๊าก

"ลุกนั่ง 50 ครั้งปฏิบัติ" รุ่นน้องที่ทำผิด

"เอาให้ดังกว่านี้ !!! ลุกนั่ง 60 ครั้งปฏิบัติ!!!!" เจฟ

"ลุกนั่ง 60 ครั้งปฏิบัติ!!!!!!!" รุ่นน้องที่ทำผิด

พอพวกผมทำโทษรุ่นน้องเสร็จ พวกผมก็ปล่อยให้พวกน้องๆทำกิจกรรมต่อ แล้วให้น้องๆไปตามหาพี่รหัสของตัวเอง จนตอนนี้น้องๆได้เจอพี่รหัสของตัวเองแล้ว พวกผมจึงจะปล่อยน้องๆกลับสักทีเพราะมันใกล้เวลา 17.00 น.แล้ว พวกผมจึงเรียกน้องรวมอีกครั้ง เพื่อจะปล่อยน้องกลับบ้าน

"ปีหนึ่งครับ วันนี้พวกผมขอขอบคุณมากๆที่ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรม ผมหวังว่าวันต่อๆไปจะเป็นแบบนี้นะครับ หวังว่าจะไม่มีใครแต่งกายผิดระเบียบแล้วนะ วันนี้ปีหนึ่งแยกย้ายได้ครับ ส่วนพี่ปี 2 อยู่ดูความเรียบร้อยก่อนนะครับจนกว่าน้องจะกลับหมด แล้วค่อยแยกย้ายกันกลับนะครับ ขอบคุณครับ" เฮดว๊าก ส่วนพวกผมปล่อยน้องๆเสร็จก็ขับรถมารับสาวๆกลับคอนโด