วันรุ่งขึ้น
ข้าวหอมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความปวดตามร่างกาย พยายามลืมตาขึ้นเพื่อจะมองสิ่งหนักๆ ที่ท้อง และเหมือนเดจาวู สิงหราชนอนคว่ำหันหน้ามาทางหญิงสาว แขนของชายหนุ่มวางอยู่บนเอว แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือร่างกายของเขาเปลือยเปล่า...
เดี๋ยวนะ! ข้าวหอมยกผ้าห่มขึ้น ก็พบว่าร่างตัวเองก็เปลือยเปล่าเช่นกัน
“ตื่นเดี๋ยวนี้!!! ไอ้เจ้านายบ้า ตื่นเดี๋ยวนี้นะ”
หญิงสาวแผดเสียงที่ดัดให้แหลมขึ้นดังลั่น...
สิงหราชลืมตาขึ้น ก่อนดึงตัวข้าวหอมเข้าไปกอดแน่น ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองแนบชิดติดกัน รวมถึงมังกรของของเขาแข็งชันทิ่มอยู่ตรงต้นขาของเธอด้วย
ข้าวหอมพยายามดิ้นเพื่อดันตัวออก แต่ไม่เป็นผล และต้องหยุดเมื่อเขาเอ่ยขึ้นมา
“อย่าดิ้นสิ จากที่มันตื่นมาเคารพธงชาติเฉยๆ ถ้าเธอดิ้นมากๆ มันตกใจจะมุดเข้าไปในตัวเธอได้นะ”
ได้ผล ข้าวหอมหยุดดิ้นทันที แต่ปากและเล็บก็ไม่วายที่จะทำงาน
“ไอ้เจ้านายบ้า ทำไมนายทำแบบนี้” เธอพูดพร้อมก
