เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก วันที่ต้องออกเดินทางก็มาถึง รถบัสสองชั้นทั้งหมด 5 คัน ขับต่อกันเป็นแถวมุ่งหน้าสู่จังหวัดชลบุรี คนที่มาทุกคนล้วนลงทะเบียนมาด้วยความสมัครใจ ส่วนใครที่ไม่มาก็ทำงานตามปกติ คนที่มาทริปเลยเยอะเป็นพิเศษ
เราออกเดินทางต่อจนถึงสถานที่ปลูกป่าชายเลน เขาให้เราดูวีดิทัศน์เกี่ยวกับป่าชายเลน หลังจากนั้นทางเจ้าหน้าที่ให้พวกเราไปเปลี่ยนชุดแล้วมารวมกันอีกครั้ง เขาแจกรองเท้าบูตคนละคู่ ต้นไม้คนละต้นและพลั่วคนละอัน จากนั้นเราก็เริ่มลงมือปลูกต้นไม้กัน
“เฮ้อ!” สิงหราชถอนหายใจรอบที่สิบล้าน ถอนหายใจบ่อยมาก นี่การปลูกต้นไม้มันน่าเหนื่อยใจขนาดนั้นเลยเหรอ
“เป็นอะไร เห็นถอนหายใจหลายรอบแล้วนะ”
“เปลืองพลังงาน” นั่นคือคำตอบของประธานบริษัท
ข้าวหอมเอามือจิ้มโคลนไปปาดที่จมูกของเขา ทำเอาสิงหราชผงะถอยหลังไปเล็กน้อย ฉันหัวเราะชอบใจที่แกล้งเขาได้
“จะเล่นเหรอ” เขาส่งยิ้มร้ายกาจมาให้เธอ
“ขอวาดหน้าหน่อ
