Hope's Pov:
Sa wakas, nakarating din. Kasalukuyan akong nasa loob ng kotse ngayon ni Vleice. Siya na itong nag alok sa akin na ihatid ako dito sa bahay bago pa man daw mamuti ang mga mata ko sa kaaantay sa mall na yun. And yes, after ko sa ospital ey bumalik ulit kami sa Sm Yuechico sa pagbabakasakaling bumalik tung napakagaling kong asawa para sana ako balikan di ba? Kaso ni isang piraso ng buhok niya ey walang lumitaw o lumipad manlang papunta sa harap ko. Pero dahil nga daw maintindihan, mabait, at sweet akong asawa, naiintindihan ko siya. Marahil isang urgent meeting yun pinuntahan yun at talagang kailangan siya duon kaya ako nagawang iwan ng ganun ganun na lang. Hays ! Pero sana man lang bilang asawa nagawa man lang niyang magsabi ng hoy faith lalarga muna ako maiwan ka muna dito bab
