-------
***Zariyah’s POV***
-
Hindi ako makasagot. Siya ang mahal ko, pero ayaw ko ring layuan si Carlo.
“Fine. Tutulungan kitang makapagdesisyon,” aniya, at mabilis niya akong isinandal sa likod ng malaking cabinet.
“A–Anong gagawin mo, Aiden?” tanong ko sa kanya, nanlalaki ang mga mata dahil sa kaba.
Kinakabahan ako, ngunit hindi ko mapigilan ang pagkabuhay ng masarap na sensasyon sa katawan ko nang muli kong maramdaman ang init ng balat niya na dumadampi sa akin. Ramdam ko ang mainit niyang hininga na humahaplos sa aking mukha at ang pamilyar na bango niya na halos ikahilo ko sa pagnanasa. Nakaangat ang mukha ko sa kanya, samantalang siya naman ay bahagyang nakayuko. Nagkatitigan kami—mahigpit, matagal, tila ba sinusubukang basahin ng aming mga mata ang isipan ng isa’t isa.
“Ipaa
