Vedat, Gülay ve Cihangir arabadan indiğinde onlara göz ucuyla baktım. Vedat, Gülay’dan bebeği alırken kucağına bir bebeğin böyle yakışması tuhaftı. Hele ki o kaba elleriyle çiçek tutar gibi nazikçe tutması daha tuhaftı.
Recep efendi adamlara işaret verip arabaları aldırırken Vedat “Bavulları da odama çıkarsınlar,” dedi.
Cihangir ise elleri ceplerinde başı önündeydi. Yıllar sonra bu konağa böyle gelmesi canımı yakıyordu. Kardeşimin yüzünü hiç güldürmediği gibi bir de aldatıp hepimizi küçük düşürmüştü. Bu da yetmezmiş gibi amcasıyla bir olup kardeşimin başını yakmıştı. Amcası ya da kendisi yapmıştı ama ne olmuşsa da Cihangir yüzündendi. Kardeşime kocalık yapsaydı bunlar olmazdı.
Meral’in katilini bu konağa sokmak istemesem de Vedat’ın dediğini yabana atamazdım. Sevda için onun içeri girm
