Introduction…
1203 Words
Introduction…
คลับKKC
เสียงเพลงที่ดังไปทั่วคลับบวกกับนักเที่ยวราตรีที่วันนี้รู้สึกจะ เยอะหนาตาเป็นพิเศษซึ้งหนึ่งในนั้นก็มีผมกับพวกเพื่อนๆ ที่มานั่งชมนกชมไม้สวยๆ งามๆ ในนี้ ก็แน่ละในนี้มีแต่อะไรที่เจริญหูเจริญตา ผมก็ต้องมานั่งพักสายตาที่นี้บ้าง
“เฮ้ย! ไอ้เทนนี่มึงกับไอ้วายุ มีเรื่องอะไรกันว่ะ ทำไมชั่วนี้มึงมากินกับพวกกูบ่อยจัง ปกติเห็นอยู่แต่กลับไอ้พวกนั้น”
ซีเค! หนึ่งในเพื่อนของผมถามขึ้นมา ก็อย่างที่รู้ๆ กันนั้นแหละผมไปขโมยแฟนมันมา จะให้อยู่ดีเป็นสุขเหมือนที่เคยทำก็คงไม่ไหว ไม่สิ! อย่าใช่คำว่าขโมยเลย เพราะมันเป็นคนโยนยัยนั้นมาให้ผมเอง
“บางทีมึงก็พูดมากไปนะไอ้ซี!”
“มึงก็ไปถามตรงจุดแบบนั้น ไอ้เทนคงตอบอยู่หรอก”
“ปากดีนะมึง ไอ้เชี้ยโล!”
ส่วนไอ้นี้มันชื่อโลโก้ มันมีปากที่ชอมพูดเสริมเติมแต่งให้ผมเสียหาย เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของมัน จริงๆ นอกจากกลุ่มไอ้วายุแล้ว ผมก็ยังไอ้พวกนี้เป็นเพื่อนมานานแสนนาน นานพอจะรู้ทุกความเคลื่อนไหวของผม
“ก็หรือไม่จริงละครับ คุณเทน…พวกมึงรู้มั้ยที่ไอ้เทนมันไม่ไปกับไอ้พวกนั้นเพราะอะไร”
“เพราะอะไรว่ะ!” ทั้งไอ้ซี แล้วก็ไอ้เวสเพื่อนอีกคนของผมถามขึ้นมาพร้อมกัน
“มึงหุบปากไปเลยไอ้โล….”
“ไม่หุบ! ก็มันเรื่องจริงๆ มึงไปขโมยแฟนไอ้วามามึงก็ควระรับผิดดิว่ะ”
O_O!!!!
“เชี้ยะ! จริงดิ????” ไอ้สองคนนั้นหันมาถามผมพร้อมกัน
“กูไม่ได้ขโมย พูดให้มันดีๆ หน่อย ไอ้วามันทิ้งเธอไปเอง กูก็แค่เข้าไปดูแลแทนเฉยๆ”
“มึงแมร่งโครดเลว แฟนเพื่อนก็ไม่เว้น” ซีเคพูดพร้อมกับแบะปากใส่ผม ไอ้นี่แมร่งวอน
“มึงก็ไปว่ามัน มึงไม่รู้อะไรคนอย่างไอ้เทนไม่เคยกินของต่อใครโว๊ย!!!” โลโก้มันก็คงยังไม่หยุดปาก
“เอาเลยมึงอยากพูดไร มึงพูดให้เต็มที่เลยไอ้โล กูขี้เกียจห้ามมึงละ”
ผมยกแก้วเหล้าเข้าปากไปหลายขนาดคงได้ ไม่รู้เพราะหงุดหงิดมันหรือผมกำลังรับความจริงไม่ได้กันแน่
“แล้วพวกมึงรู้มั้ย ทำไมชั่วนี้ไอ้เทนมันไม่หิ้วสาวกลับคอนโด”
“……” เอาแล้วไง เล่นกูแล้วไงไอ้โล
“เอ้อ! จริงว่ะ! กูก็ว่านะทำชั่วนี้ไม่เห็นมันหิ้วใครกลับไปด้วยเลย” ไอ้เวสพูดพร้อมกับเหลียวมามองผมด้วยความสงสัย
“ก็กูเบื่อ! พวกมึงจะอะไรนักหนา”
“ไม่ใช่โว๊ย! มันไม่ได้เบื่อแต่ที่ไม่พาใครไปนอนที่คอนโด เพราะมันกลัวยัยนั้นเสียใจ!”
“ไอ้เชี๊ยะโล!!!!”
“เห้ยๆๆๆ เดี๋ยวๆ ใจเย็นดิว่ะ” ไอ้ซีห้ามผมเอาไว้ก่อนที่ผมจะได้ถีบหน้าไอ้เพื่อนเวรนี้
“เนี๊ยะนะ พวกรับความจริงไม่ได้!” เวสพูดขึ้นมา พร้อมกับยิ้มมุมปาก
“กูไม่ได้กลัว ไม่ได้เกรงใจอะไรแกมม่าทั้งนั้นแหละ”
ไอ้พวกนี้มันชักจะรู้มากไปแล้วนะ จริงๆ ผมก็ไม่ได้กลัวไม่ได้เกรงใจอะไรแกมนักหรอก แต่ที่ไม่อยากพาใครไปนอนด้วยเหมือนทุกครั้ง เพราะผมบอกกับตัวเองไว้แล้ว ว่าผมจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ เพราะเรื่องแบบนี้อีก! ผมไม่อยากไปซ้ำเติมแผลเก่าของเธอ
“หรา~~~ถ้ามึงไม่กลัว มึงกล้าไปจีบยัยนั้นป่ะละ”
“อะไรของมึง????”
ผมเหลียวไปมองตามที่นิ้วของไอ้โลโก้ชีไป ยังผู้หญิงสองคนที่กำลังนั่งกินเหล้ากัน โต๊ะข้างล่าง
“มึงเห็นสองคนนั้นมั้ย ผู้หญิงคนที่ใส่เสื้อเกาะอก กางเกงยีนนั้นอ่ะ คนที่นั่งตรงข้ามกับผู้หญิงเกาะอกสีแดง”
แมร่ง! ก็นั่งกันแค่สองคนมันจำเป็นต้องบอกมั้ยว่าตรงข้ามใคร แค่นี้ผมก็เห็นแล้ว ว่าแต่ไอ้พวกนี้ต้องการอะไรจากผม
“แล้ว????? น่าสนใจตรงไหนว่ะ เฉยๆ”
“หึ! พวกกูสามคนเคยลองเข้าไปจีบแล้วโว๊ย”
“แล้ว?????” บอกผมทำไม ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย อีกอย่างพวกมันก็จีบคนไปทั่ว
“เล่นตัวใส่พวกกูสิครับ….ยากชิบ! กูนึกว่าจะง่าย ที่ไหนได้ทำเป็นเล่นตัวเมินพวกกู”
“หึ! พวกมึงมันไม่มีน้ำยามั้ง ยัยนั้นถึงไม่สน!” ผมพูดพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก สายตาก็ยังคงมองไปยังผู้หญิงคนนั้น
“แหม! ไอ้คนมีน้ำยา มีแล้วไงว่ะ กูพนันได้เลยว่ามึงไม่กล้า” ไอ้ซีเคพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ผมแมร่งโครดเกลียดเลย
“ไอ้เชี้ยซี มึงเอาอะไรมาพูดห๊ะ! อย่างกูเนี๊ยะนะจะไม่กล้า”
“ก็เอ้อดิว่ะ มึงกลัวน้องแกมมึงไม่ใช่หรอ”
“กูบอกว่าไม่ได้กลัว!!!!!!”
“หึ! กูไม่เชื่อ! เอางี้ป่ะละมึงกล้าพนันกับกูมั้ย”
“พนันอะไรของมึง!” ไอ้ซีเคเหลียวไปมองไอ้สองคนนั้นก่อนจะเหลียวกลับมาพูดกับผม
“ถ้ามึงจีบยัยนั้นติดกูจะยอมเชื่อมึงก็ได้ว่ามึงไม่ได้กลัวแกมม่า”
“แล้วทำไมกูต้องทำ!”
“ลูกผู้ชายป่าวครับ….อ่อ หรือมึงกลัวว่าจีบไม่ติด!”
อย่างผมเนี๊ยะนะ จะจีบผู้หญิงไม่ติด หึ! ไม่มีทางหรอก ไม่ว่ายากขนาดไหนคนอย่างเทน ก็กำราบมาทุกราย แค่นี้เองสบายมาก
“แล้วกูจะได้อะไรจากพวกมึง!” ผมมองหน้าพวกมันสามคน
“มีอยู่สองกรณีในเกมพนันครั้งนี้ หนึ่ง! ถ้ามึงแค่จีบติดกูจะยอมเชื่อว่ามึงไม่กลัวแกมม่า ส่วนข้อสอง! ถ้ามึงนอนกับยัยนั้นได้ พวกกูจะ ยอมทำตามมึงทุกอย่าง แม้กระทั่งผลักไสพวกผู้หญิง ที่มึงกินแล้วทิ้ง ให้ออกไปจากชีวิตมึง!”
“น่าสน!”
ผู้หญิงพวกนั้นเป็นสิ่งที่น่าสน ถ้าพวกมันจะทำให้ยัยพวกนั้นเลิกตอแยทำตัวเหมือนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผม ออกไปจากชีวิตผมได้ อีกอย่างผมก็จะได้สบายใจถ้าพวกเธอออกไปจากชีวิตผม ผมจะได้มั่นใจว่าจะไม่มีใครหน้าไหน ไปยุ่งกับแกมม่า
“กูตกลง….และพวกมึงอย่าลืมทำที่พูดไว้”
“เดี๋ยวๆ ที่ตกลงนี้คือตกลงข้อไหนว่ะ????” ไอ้เวสถามขึ้นมา
“ก็มึงคิดว่าข้อไหนละ ถ้ากูทำข้อหนึ่งได้ กูก็ต้องทำข้อสองป่ะว่ะ!”
ผมพูดแค่นั้นก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม พร้อมกับมองไปยังผู้หญิงคนนั้น หึ! เหมือนสรรค์กำลังเข้าข้างผม ที่ตอนนี้เพื่อนของเธอ ปล่อยให้เธอนั่งคนเดียว ‘แล้วเจอกัน
- Writer
