CHAPTER 22
DRIZELLA POV
"Wala kasing linya ang mga palad mo. Sa mundo ng kawalan, iyan ay isa sa mga senyales na hindi ka taga rito.", Seryosong sagot nya sa akin.
"Po? Ano pong wala?!", Litong tanong ko. May palad bang walang guhit?
Inagaw ko tuloy sa kanya iyon at tinignan ko. "Meron naman po eh!", Pagko- correct ko sa kanya pero nung napatitig ako don ay unti unti ngang naglalaho sa paningin ko ang mga guhit don.
Promise! Nanlaki talaga ang mga mata ko sa magkahalong takot at pagkamangha!
"Sabi ko sayo eh. Wag kang mag alala, babalik din yan mamaya.", Pagpapa kalma nya sa akin tapos ay umupo sya sa isa sa upuan don at sinenyasan din nya akong umupo.
Sumunod naman ako pero nanatili pa rin akong nakatitig sa mga palad ko. Hindi talaga kasi ako makapaniwala na nang
