1

1240 Words

ถูกบังคับ เขาเรียนสาขาสูตินารีแพทย์ (Gynecologist) มีบทบาทในการทำคลอดและตรวจรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับสตรี โดยเฉพาะปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับระบบสืบพันธุ์ โดยมักเรียกพวกเขาว่า “หมอตรวจภายใน” มีหน้าที่ครอบคลุมถึงการให้คำปรึกษาเรื่องการมีบุตรและการผ่าตัดต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์ของผู้หญิง สาเหตุที่เรียน เพราะเขาเป็นคนจัญ... ไม่ใช่แน่นอน100%... แต่!!! เป็นคน จัญ.....80% 55+ ไอพวกเพื่อนๆมันว่างั้นนะ อันที่จริงที่เขาเลือกเรียน เพราะแม่ของเขาเป็นมะเร็งมดลูก และเสียชีวิตเพราะไอโรคบ้านี้ต่างหาก นั่นแหละมันเลยทำให้เขาเลือกเรียนทางนี้ นายแพทย์ เปรมนัตย์ เควิน ดิศษญะ นั่นคือชื่อของเขา เขาต้องมาแต่งงานกับ ผู้หญิงคนนึงที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยเลยด้วยซ้ำ เขายอมให้คุณพ่อทุกอย่าง แต่เรื่องนี้เขาไม่ยอม เขาไม่อยากแต่งงาน เขาไม่อยากผูกมัด เขาชอบอิสระ...เพราะผู้หญิงที่คบกับเขาคนปัจจุบัน เน้นว่า ปัจจุบัน เราคบกันแบบไม่ผูกมัด ใครอยากไปนอนกับคนอื่นก็ไป เพราะเขาก็มีหลายๆคนที่มานอนแบรอให้เขาเอา เขาอยากใช้ชีวิตหนุ่มโสดไปเรื่อยๆ เห็นเพื่อนบางคนแต่งงานแล้วเหมือนตกนรกยังไงก็ไม่รู้....แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว.....ยึย.... 《ผมไม่แต่ง....ยังไงก็ไม่แต่ง!!》 : ฉันไม่ได้ของร้องแก ฉันแค่มาบอก ทุกอย่างกำลังจะเกิดขึ้นภายในเดือนหน้า.... อ๋อ จำไว้.... ถ้าแกคิดจะหนีละก็..... ไม่ต้องบอกนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น.... 《พ่อ...... 》 ทำไมผมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้.... ผมเคยคิดมาตลอดว่าไอการคลุมถุงชนมันมีแค่พวกลูกคนจีนที่เขารวยๆเพื่อมาต่อยอดเงินยอดทองยอดหอไอเฟล แต่ตอนนี้.....ผมกลับเจอกับตัวเอง....โถ่เว้ย.... แล้วไอคำขู่ต่างๆนาๆที่พ่อผมพูด ผมรู้ว่าพ่อทำจริง จะเอาไงดีวะ ...... ตุ๊กตา คุณป้าค่ะ....ทำไมต้องเป็นหนูด้วย....หนูยังเรียนไม่จบเลยนะคะ.... แล้วพี่ต้องละคะ....ไหนคุณป้า บอกว่าพี่ต้องจะแต่งงาน แล้วทำไมถึงมาเปลี่ยนเป็นหนูไปได้... ป้า นี้!! ถ้ายัยต้องอยู่ ฉันจะมาขอให้แกแต่งงานแทนรึยังไงห๊ะ.... นังเด็กเนรคุณ!! คำก็เนรคุณ....สองคำก็เนรคุณ.... ป้า ฉันไม่ได้ขอความเห็นแก แต่ฉันมาบอกให้แกเตรียมตัว เดือนหน้าแกต้องแต่งงานแทนยัยต้อง ตุ๊กตา อีกแค่2อาทิตย์เองนี่ค่ะ....ทำไมเร็วจัง....ขอเขาเลื่อนไปได้ไหมค่ะ ป้า โอ๊ย..... ไม่ต้องพูดมาก...ถ้าแกไม่อยากให้บ้านหลังนี้ถูกขายทอดตลาด แล้วก็โดนไล่ออกจากบ้านเหมือนหมูเหมือนหมาละก็...ก็แต่งๆไปซะ....แม่แกขนาดตายไปแล้วก็ยังสร้างเรื่องสร้างปัญหาไม่จบไม่สิ้น ทำไมนะ.... ทำไมต้องเป็นเธอที่โดนด่า โดนบ่นอยู่ตลอดเวลา....ทั้งที่เธอไม่เคยทำอะไรเลย.... เงินที่เป็นหนี้อยู่ตอนนี้.... ถ้าไม่ใช่ป้าและลุงเอาบ้านของแม่เธอไปจำนองไว้เพื่อที่ท่านทั้งสองจะเอาเงิน2.5ล้านบาทไปทำธุรกิจล่ะก็ เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้... แล้วไอที่ต้องเอาลูกเอาหลานไปแต่งงานขัดดอกมันก็เป็นความคิดของลุงกับป้าทั้งนั้น แต่คนที่เป็นลูกสาวของป้า.... กลับหนีไป ..... ทิ้งภาระทุกอย่าให้เป็นเธอที่ต้องคอยตามแก้อีกสินะ นุ่มนิ่ม ตุ๊กตา.....แกโอเคไหม..... ตุ๊กตา ไม่..... ไม่โอเคเลย.... ไม่โอเคเลยสักนิด....ทำไมล่ะ....ทำไมต้องเป็นฉันตลอดเลยล่ะนุ่มนิ่ม นุ่มนิ่ม ตุ๊กตา...... ถ้าแกไม่ไหว....แกก็ร้องเถอะ.....พอแกร้องไห้เสร็จแล้ว....แกก็กลับมาเป็นตุ๊กตาคนเดิมนะ....คนที่ยิ้มเก่ง...ร่าเริง.... ฮึก.....ฮึก......ฮึก.... น้ำตาที่ไหลออกมา มันคงจะถูกกลั่นมาจากภายในลึกๆของหัวใจ....ทุกอย่างที่เกิดขึ้น....ตั้งแต่เธอเสียแม่.... การถูกกระแหนะกระแหนจากคนรอบข้าง....การถูกเอาเปรียบจากคนเป็นลุง-ป้า และลูกพี่ลูกน้อง....แต่เธอไม่คยจะคิดเอามาใส่ใจเลยสักครั้ง....แต่ครั้งนี้.....เธอจะต้องทำในสิ่งที่เธอไม่ต้องการเลยสักนิด เธออยากใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นของเธอให้คุ้ม.... จะบอกว่าใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นก็ไม่ถูก....เพราะเธอไม่เคยได้ใช้มันเลยต่างหากล่ะ ตุ๊กตา ฉันควรจะทำยังไงดี.....นุ่มนิ่ม....ฉันควรจะทำไงดี.... นุ่มนิ่ม ตุ๊กตา....มันเป็นจริงอย่างที่ป้าแกพูด... แกลองไปถามป้าแกดูไหมว่าเจ้าของเงินเป็นใคร....เพื่อที่จะได้หาทางออก แกก็ไม่อยากแต่งงาน ฉันว่า ผู้ชายคนนั้นก็ไม่อยากแต่งเหมือนกัน ยิ่งโดนบังคับด้วยแล้ว... ฉันว่าไม่มีใครยินดีหรอกแก.... นั่นสิ....ต้องถามป้า ว่าใครเป็นเจ้าของเงิน...เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด และเธอก็จะได้ไม่ต้องแต่งงาน ตุ๊กตา คุณป้าค่ะ... คือ..... ใครเป็นเจ้าของเงินเหรอค่ะ ป้า ทำไม..... แกถามทำไม..... ตุ๊กตา คือหนูอยากจะถามอะไรเขาสักหน่อยนะคะ ป้า ถ้าแกจะไปถามเขาเรื่องหนี้ละก็.... ไม่ต้องไปถามให้เสียเวลา....เพราะทางนั้นเขาเป็นคนยื่นข้อเสนอมาให้แบบนี้เองยังไงเล่า.... ออ..... ทางนั้นเขาไม่ได้ระบุว่าใครจะเป็นคนแต่ง ถ้าแกคิดว่าจะไปคุยแล้วไปบอกเขาว่าแกไม่ใช่ยัยต้องละก็.... เขาไม่สนใจหรอกนะฉันบอกแกไว้ก่อน... นี้.... ที่อยู่เขา.... อยากไปก็เชิญ....ฉันไม่ขัด... ตุ๊บ.... ฉันจับกระดาษผลิกไปผลิกมา มันเป็นจดหมายนั่นเอง ทางนั้นเขาส่งจดหมายมา พร้อมกับระบุวันที่ไว้เรียบร้อยแล้ว... เขาลงกำหนดการแต่งงานไว้เรียบร้อยแล้ว ด้านล่างของจดหมาย เขาไม่ได้พูดข่มขู่....แต่การสื่อออกมาก็ทำให้คิดไปได้ในทิศทางนั้น.... ฉันควรจะไปดีไหม 1อาทิตย์ผ่านไป ตุ๊กตา นุ่มนิ่ม.... ไปที่บริษัทนี้เป็นเพื่อนหน่อยสิ นุ่มนิ่ม ไปทำไม สมัครงานเหรอ? (ตุ๊กตาส่ายหน้ายิกๆ) นุ่มนิ่ม หรือว่าแกจะไปคุยเรื่องนั้น..... (ตุ๊กตาพยักหน้าขึ้นลง) อืม...งั้นไปสิ...ฉันไปเป็นเพื่อน....แกมีที่อยู่ไหม (พยักหน้า) หมับ!!! ไม่ต้องกลัว.... ฉันจะอยู่ข้างๆแก ตุ๊กตา ขอบใจ..... ฮึก....ขอบใจแกมากๆ มุ่มนิ่ม เอ๊าาาาา ร้องซะงั้น..... อย่าร้องสิ..... แกยังมีฉัน ถ้าแกเป็นอะไรบอกฉันได้เสมอ ใครไม่รักแก แต่ฉันก็รักแกนะ.... แกเป็นเพื่อนฉัน....แกยังมีฉัน..... ไม่ต้องร้องแล้ว.... หยุดได้.... ดูสิไม่สวยแล้วเห็นไหม.... วันนี้แกไปทำงานไหมเนี่ย... ฮึก..... (อืม....ฮึก) ตุ๊กตา ฉันขอที่ร้านทำแค่วันศุกร์ถึงอาทิตย์น่ะ ฉันกลัวจะไม่ไหว.... ช่วงนี้เรียนเยอะด้วยแกก็รู้...ใกล้จะจบแล้วด้วย... เหลือแค่ฝึกงาน และตามเก็บงานวิชาต่างๆ... แต่ฉันไม่รู้ว่า....หลังจากจบแล้วชีวิตฉันจะเป็นยังไงต่อไป นุ่มนิ่ม หืออออ อย่างพึ่งคิด.... รอให้มันถึงวันนั้นก่อนเถอะ... ปะ ไปที่นั่นกันได้แล้ว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more