ยัยตัวร้ายกับนายสายลับ

EP.3ห่วงหวง

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในร้านอาหารสุดหรู หน้าฉันบ่งบอกถึงความไม่เต็มใจ ฉันโดนบังคับ ตาบ้านี่ชอบบังคับฉันทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องกิน ตั้งแต่ฉันออกจากโรงพยาบาลมาเขาก็ไม่ปล่อยให้ฉันไปไหนมาไหนคนเดียวเลย เวลาจะไปไหนก็ต้องหนีบฉันติดตัวไปด้วยตลอด แล้วแต่ละที่ที่พาไปนะ สนามแข่งรถ สนามยิงปืน ไประเบิดภูเขาเผากระท่อม อะไรแบบนี้ อันหลังนี่ไม่ใช่นะฉันเติมเอง

"สั่งมาอะไรเยอะแยะแบบนี้เนี่ย " นี่เขาเห็นฉันเป็นคนกินจุขนาดนี้เลยหรอ แต่ปกติทุกครั้งฉันก็ฟาดเรียบไม่เหลือนะ

"กินๆ ไป อย่าบ่น ดูสิผอมเหลือแต่กระดูกและ" หึ เป็นห่วงก็บอกเถอะ ทำเป็นเอาของกินมาล่อ

"ชิ" ฉันจิ๊ปากใส่เขา แล้วไม่รอช้าลงมือจัดการอาหารตรงหน้า จะว่าไปตอนแรกมันก็ไม่หิวนะ แต่พอมาได้สัมผัสกลิ่นแล้ว มันทำให้น้ำย่อยทำงานทันทีเลยแหละ

"คืนนี้ไปผับนะ นัดกับเพื่อนไว้ สองทุ่มจะเข้าไปรับ " เออเอาเข้าไป ทำไมเขาจะต้องหอบหิ้วฉันไปด้วยตลอดเลยเนี่ย แล้วคือไม่บอกล่วงหน้าสักคำ

"ไม่ ไป " ฉันจะไม่ยอมให้นายมาบังคับฉันอีกแล้ว ฉันไม่อยากไปนี่ ไม่รู้จักใครสักคน

"ต้องไป ไม่มีแต่ ไม่อยากให้อยู่คนเดียว" แหน่ะ ลึกๆ ก็เป็นห่วงฉันใช่ม๊า ก็พูดมาสิ

"เออๆ ไปก็ไป " อินี่ก็ใจอ่อนง่ายจริงๆ แค่ผู้ชายพูดแค่เนี๊ย สุดท้ายอาหารบนโต๊ะก็เสร็จฉันภายในพริบตา จากนั้นเขาก็เช็คบิล แล้วก็พาฉันไปส่งที่คอนโด

คอนโด หมิว

ตอนนี้ฉันก็มาถึงหน้าคอนโดแล้ว ฉันค่อยๆ ก้าวขาลงรถอย่างยากลำบาก เกิดมาขาสั้นก็เงี๊ย แล้วนี่เอารถอะไรมารับฉันก็ไม่รู้ขึ้นลงก็ลำบาก แถมยังแกล้งขับแรงให้ฉันกอดเอวอีก หึ ถ้าฉันไม่กลัวตกนะอย่าหวังว่าฉันจะกอดเอวนาย. จากนั้นฉันก็ถอดหมวกกันน๊อคส่งคืนให้กับเจ้าของรถ

"สองทุ่มเดี๋ยวเข้ามารับนะ " กลัวฉันจะลืมรึยังไง ความจำฉันดีกว่านายเยอะ

"รู้แล้ว ไม่ลืมหรอกน่า ไปได้แล้ว" จากนั้นฉันก็ไล่ให้เขากลับ

"อืม ล๊อคห้องดีๆ หล่ะ" รู้สึกดีแฮะที่นายนี่ดูเป็นห่วงฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าสถานะตอนนี้ของฉันและเขามันคืออะไร แต่ตอนนี้ฉันเริ่มจะรู้สึกชอบนายนี่ขึ้นมาแล้วสิ

จากนั้นฉันก็ขึ้นมาบนห้อง งีบสีกหน่อยดีกว่าหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อน

คอกกกกกกก

Rrrrrrrrrrrrrrrr

"โหลลลลลลลล"

"เสร็จรึยังจะเข้าไปรับแล้วนะ" จากนั้นฉันก็ก้มลงดูนาฬิกาที่หน้าจอโทรศัพท์

"เชี่ยแล้ว ทุ่มครึ่งแล้วหรอวะ" นี่ฉันนอนรึว่าตายวะเนี่ย ตายๆ อิหมิวตายแน่ๆ โดนบ่นหูชา

"อะไรนะ มะกี้พูดว่าไรนะ"

"ป่าวๆ งั้นแค่นี้นะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ กำลังจะแต่งตัว" จากนั้นฉันก็รีบกดวางแล้วพุ่งเข้าห้องน้ำด้วยความเร็วแสง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"มาแล้วๆ ๆ ๆ ๆ "

แอดดดดดดด

"ใส่ชุดบ้าอะไรของเธอเนี่ย ไปเปลี่ยน" ประโยคแรก ทำไมหล่ะชุดนี้ไม่ดีตรงไหน นี่ฉันรีบแต่งตัวแล้วจะเป็นจะตายแล้วจะยังต้องมาเปลี่ยนชุดเพื่อนายอีกหรอ

"ไมอ่ะ ไม่สวยหรอ " วันนี้ฉันใส่จั๊มขาสั้น แขนกุด สีดำ บอกเลยสวยมาก นี่ชมตัวเองอยู่หรอเนี่ย

"มันสั้นไป ไปเปลี่ยน จะใส่ไปโชว์ใครฮะ " แล้วทำไมจะต้องตะคอกด้วยเนี่ย

"ไม่เปลี่ยนแล้วขี้เกียจ งั้นนายก็ไปคนเดียว ฉันไม่ไป" จากนั้นฉันก็ดันประตูกำลังจะปิด แต่ตาบ้านั่นเอามือมาขวางไว้ หึ ก็แค่เรื่องชุดแค่เนี๊ยทำเป็นเรื่องใหญ่โต

"เออๆ เอาเสื้อคลุมมาด้วย " จากนั้นฉันก็เดินไปหยิบกระเป๋า แล้วปิดประตูล็อคห้องแล้วเดินลงมาขึ้นรถ คราวนี้เป็นรถสปอร์ตสีดำ ว้าวสวยจัง เขามีรถกี่คันกันแน่เนี่ย เป็นแค่คนดูแลเฮียทำไมรวยจัง

ผับ

ตอนนี้ฉันก็มาถึงผับที่เขานัดไว้กับเพื่อนเรียบร้อยแล้ว กว่าจะเดินเบียดเสียดคนเข้ามาเล่นเอาซะฉันจะเป็นลม แต่ที่ฉันรู้สึกได้ตลอดเวลาเขาไม่ปล่อยมือฉันเลยขณะเดินเข้ามา รู้สึกดีจัง ตอนนี้เราก็เดินมาถึงโต๊ะ vip ด้านในสุดของผับ ที่คงจะเป็นบรรดาเพื่อนของเขาหล่ะสิ ว้าวทำไมหล่อแบบนี้เนี่ย อิหมิวจะเป็นลม จากนั้นก็นั่งลงข้างๆ เขา ดูท่าแล้วแต่ละคนคงจะไม่ใช่ย่อยมีสาวข้างกายทุกคนเลย แต่ละคนนี่แซ่บๆ ทั้งนั้น

"ว้าวว วันนี้พี้เทียร์พาเด็กมาด้วยเว้ยยยย " เป็นพี่คนนึงที่หน้าตาเจ้าเล่ห์พูดขึ้นมา นี่เด็กพี่แกพกหัวเด็กมาด้วยหรออุ๊ยไม่ใช่นั่นมันนมเขานี่นา

"หุบปากไปเลยไอ่ซีเนียร์ เดี๋ยวจะได้แดกตีนแทนเหล้านะครับ" อ่อพี่เขาคงชื่อซีเนียร์

"นี่ไอ่ซีเนียร์ นี่ไอ่ที แล้วก็ไอ่วี" จากนั้นเขาก็แนะนำให้ฉันรู้จักกับบรรดาเพื่อนของเขา ฉันก็ยกมือไหว้พวกพี่เขาทุกคน

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อหมิวนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ " ฉันแนะนำตัวกับพวกพี่ๆ แต่ทำไมสายตาตาบ้านี่ต้องน่ากลัวขนาดนี้ด้วยเนี่ย

"ยินดีที่รู้จักครับน้องหมิว ถ้าไอ่เทียร์มันดูแลไม่ดี หันมาหาพี่ได้นะครับ" เป็นพี่ซีเนียร์ที่พูดประโยคนี้ขึ้นมา ฉันว่าพี่เขาต้องเสือตัวพ่อแน่ๆ เลย

"ไอ่สัด ดูหน้ากุด้วยครับ" หึ หวงก้างตลอดนะนายเนี่ย จากนั้นพวกพี่เขาก็คุยกันตามประสาผู้ชาย ฉันก็ฟังไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ สักพักฉันรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ตอนแรกเขาจะตามฉันไปด้วยแต่ฉันบอกไม่ต้องฉันไปเองได้

"ทำไมต้องทำแบบนี้วะ มีหนูคนเดียวไม่พอหรอ"

"เรื่องของกุอย่ามายุ่ง!! "

ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันข้างห้องน้ำ ดูท่าแล้วเมียมาตามผัวกลับบ้านแน่นอน ฉันจึงค่อยๆ เดินเลี่ยงออกมาเพื่อกลับไปที่โต๊ะ

เพี๊ยะ

"บอกว่าอย่ามายุ่ง"

ไม่ยุ่งไม่ได้แล้ว ฉันเกลียดความรุนแรงที่สุด เกลียดผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิงที่สุด

"นี่ ทำไมจะต้องถึงขั้นทำร้ายกันด้วยคะ " ฉันเดินเข้าไปพยุงพี่ผู้หญิงให้ลุกขึ้น โหว เลือดออกด้วย

"อย่ามาเสือก เรื่องของผัวเมีย"

"ไอ่หน้าตัวเมียทำร้ายผู้หญิง แกมันก็เก่งแต่กับผู้หญิงแหละ " ฉันเหลืออดเลยชี้หน้าด่าไอ่ผู้ชายสารเลวนี่ออกไป.

พลั่กกก

"โอ๊ยยยย " มันผลักฉันค่ะ ก้นจ้ำเบ้า โคตรเจ็บ

"อย่ามาเสือก "

ตุบ พลั่ก ผลัวะ

สักพักฉันก็ได่ยินเสียงโอดครวญของไอ่เลวนั่น ตอนนี้ไปลงไปกองอยู่กับพื้นเรียบร้อย ด้วยฝีมือของพี่เทียร์ของฉัน

"อย่ามาแตะต้องผู้หญิงของกุ" คำนี้ทำเอาฉันหัวใจพองโต โอ๊ยทำไมมันเหมือนกับพระเอกในนิยายจังเลย จากนั้นเขาก็มาพยุงฉันให้ยืนขึ้น ตอนนี้พี่ผู้หญิงรีบลนลานไปดูสภาพของไอ่เลวนั่ยด้วยความเป็นห่วง เฮ้อ เพราะความรักใช่ไหม ทำไมความรัดมันช่างน่ากลัวแบบนี้

"โอ๊ย เจ็บอ่ะ " มันเจ็บจริงๆ นะ ไม่รู้ว่าแรงคนรึว่าแรงควาย

"ยุ่งไม่เข้าเรื่อง ป่ะกลับบ้าน " ฉันตามอารมณ์เขาไม่ถูกจริงๆ นะ ฉันแค่ไม่ชอบความรุนแรงแค่นั้นเอง

"พูดดีๆ ก็ได้ป่ะ ก็คนมันไม่ชอบนี่หว่าเห็นผู้หญิงโดนทำร้าย โคตรเกลียดเลย ถ้ามันลำบากก็ไม่ต้องมาช่วยปล่อย" หงุดหงิดอีกและ ผู้ชายอะไรหล่อแต่แม่งโคตรปากหมา ฉันรีบเดินกลับไปที่โต๊ะแล้วคว้ากระเป๋า แล้วเดินออกไปด้วยความโมโห บอกเลยอย่าให้อิหมิวอารมณ์ขึ้น

ฟึ่บบบ

สักพักเหมือนมีมือใครมาคว้าแขนฉันเอาไว้ฉันเลยหันหลังกลับไปมอง เป็นไอ่บ้าเทียร์คนเเดิม จะตามมาอีกทำไมเนี่ย

"เดี๋ยวไปส่ง " เขาไม่รอคำตอบจากฉันเดินจับมือฉันแล้วพามาที่รถของตัวเอง

"จะกลับเอง" ยังไงฉันก็จะกลับเอง

"ขอโทษ ที่พูดไปก็เพราะว่าเป็นห่วง" พูดแบบนี้ฆ่ากันเลยดีกว่า โอ๊ยทำไมใจมันเต้นแรงแบบนี้เนี่ย ไปไม่ถูกเลย จากนั้นฉันก็ยอมขึ้นรถ ใจง่ายอีกแล้ว นี่เห็นว่าหล่อหรอกนะเลยยอม