DIANA POINT OF VIEW
"Kapag nabuntis kita ulit. Mangako ka." Kanina pa siya ganyan. Akala mo namang makakabuo kami kaagad. Takot na takot yata siyang magkaanak ulit. "Mangako ka." Mas diniinan niya pa ang salita.
"Ano ang ipapangako ko?"
"Na kapag nabuntis ulit kita. Papayagan mo kong lumayo tayo nang sama-sama. Bibitawan ko lahat ng meron ako."
"Baliw ka ba?" Gulat akong napalingon sa kanya.
"Kung iniisip mo ang magiging buhay nila. May mga ipon naman ako."
"Bakit kailangan mong iwan ang buhay mo ngayon?"
"Kasi." Huminto siya kaya tinitigan ko siya nang may pagtataka. Umiigting lang ngayon ang panga niya na parang malalim ang iniisip. "Kung tama kang ang matanda na 'yon ang may gawa nito. Para saan pa ang lahat ng ito? Hindi ako papayag na maging tauhan niya lang at ihiwalay niya
