Hindi makatulog si Alma, pasado ala-una na ng madaling araw pero gising na gising pa rin ang kanyang diwa. Nakaupo siya sa gilid ng kama ni Chelle dahil kanina ay ayaw magpaiwan sa kuwarto ang anak sa takot na baka multohin daw ito ng matandang Donya o ni Edna.
Pinagmamasdan niya ang anak na himbing na himbing sa pagtulog. Hinahaplos-haplos niya ang noo nito. Mahal na mahal niya si Chelle kaya naman hindi niya masisisi ang sarili kung bakit nakagawa siya ng kasalanan noon, kung bakit hinayaan niyang balutin siya ng kasamaan noon.
Tears ran through her cheeks.
"Madamot siya! Madamot siyang matanda kasi!" then sigaw sa utak niya. Para sa kanya ay tama lang na pinatay niya ang matanda dahil simpleng kahilingan lang niyang mapag-aral si Chelle sa magandang eskwelahan sa Maynila noon ay pina
