ฉันคิดว่าบรรยากาศรอบนอกมันไม่ได้มีความอึดอัดเท่ากับภายในความรู้สึกของฉัน ณ ตอนนี้เลย ที่มันบีบซะจนฉันทำหน้าไม่ถูก แม้ว่าจะเปิดทีวีกลบเกลื่อน นั่งหันหลังให้เพียวก็แล้ว แต่นั่นดูทีท่าว่าการกระทำแบบนี้มันไม่ได้ส่งผลอะไรให้ดีขึ้นมาเลยสักนิด
เพียวเขาเปล่ามีอาการแบบฉันหรอก เปล่าเลย เขานั่งดูทีวีสบายใจ ท่าทางนิ่งเฉย สีหน้าแววตาที่แสดงออกมาดูสม่ำเสมอ ผิดกับฉันตอนนี้ที่มันร้อนรนซะจนกลายเป็นเครียด
ก็ไม่ให้เครียดได้ไงล่ะ!
หลังจากที่วางโทรศัพท์สายนั้นของคุณซินไปได้ไม่ถึงสิบนาที สิ่งนี้ก็ถูกส่งกลับมาแทนก็คือ..
‘เย็นนี้ทานข้าวเป็นเพื่อนผมหน่อยนะคุณนิน ประมาณหกโมง ผมจะไปรอรับคุณที่เดิม แล้วเจอกันนะครับ แต่งตัวสวยๆ ล่ะ’
พ่ามมม! มันคือข้อความที่ฉันอ่านแล้วเกิดอาการช็อคตาตั้งเลยในจังหวะนั้น
ที่เดิมที่เขาว่านี้ คือที่หอพักฉันใช่มั้ย? ให้ตายเถอะ อะไรกันเนี่ย!!!
“เธอเป็นอะไรของเธอน่ะนิน ทึ่งผมตัวเองทำไม
