If this isn't how things are supposed to work, then I'll cut open a new path for us to take so we could defy everything that stands in our way... -- Florence Joyce
xxxxxx
[Relaina]
LUMIPAS ang mga araw pagkatapos ng insidenteng iyon. Lumipas iyon na para bang hindi na nag-function nang tama ang lahat sa paligid ko after that. In other words, naging mahirap and at the same time, monotonous din ang naging takbo ng buhay ko. Not to mention, my left arm was still suffering big time.
Umpisa na naman ng klase para sa linggong iyon. Pero sa totoo lang, parang kinakaladkad ko na lang ang sarili ko sa pagpunta sa school. Ewan. Parang bigla akong nawalan ng ganang pumasok. But then kailangan ko na lang pilitin ang sarili ko.
I had to.
Kaya heto, kahit masakit pa rin ang braso ko ay pumasok pa
