20.00น.
บ้านพรานสิงห์….
ดาวเหนือ….
พรึบ
ผมลุกขึ้นยืนจากแคร่ไม่ไผ่ที่ลุงสิงห์เสียสละให้ผมได้นอนที่ของแกและแกก็ออกไปนอนที่ชานระเบียงบ้านของแกแทน
ผมลุกเดินออกมาจากบ้านของลุงสิงห์เพื่อจะไปหาพี่เข้ม เห็นเขาบอกว่าคืนนี้เขาจะทำพีธีบริกรรมคาถาเพื่อฟื้นฟูร่างกายและรักษาบาดแผลที่เขาสู้กับไอ้พรายเสือสมิงตัวนั้นมา
แอดดดด ออดดดด(เสียงลั่นของไม้)
ผมเดินย่ำบนไม้ของบ้านลุงสิงห์เดินออกมาถึงชานบ้านก็พบกับลุงสิงห์ที่กำลังนั่งกระดกไหดื่มน้ำเมาที่พี่เข้มเป็นคนต้มอยู่อย่างเมาส์มันส์เพียงคนเดียว
ผมจึงหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาอีกบุคคลหนึ่ง ที่ผมนึกเป็นห่วงขึ้นมาพิกลๆ
“เอ่อ…ลุงสิงห์ครับ…”ผมเดินเข้าไปหาลุงสิงห์พร้อมกับเอ่ยเรียกเขาไปอย่างเกรงใจ ที่มารบกวนเวลาก๊งเหล้าของแกน่ะ
ลุงสิงห์ก็ค่อยๆหันหน้าที่แดงกำ่บ่งบอกได้ว่าแกกำลังมึนๆได้ที่แล้ว น่าจะดื่มมาตั้งแต่ตะวันตกดินแน่ครับอาการแบบนี้
“มีอะไร?”ลุงสิงห์มองหน
