“พวกมัน…โดนเสือกัดตาย….”พี่เข้มเอ่ยออกมาเสียงเข้มน้ำเสียงของเขาแสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผมก็เดินตามแผ่นหลังของพี่เข้มไปอย่างช้าๆและทิ้งระยะห่างไว้สองศอกและตั้งอกตั้งใจฟังสิ่งที่พี่เข้มพูดอยู่ในขณะนี้
“แต่ผมได้ยินเสียงปืนกลรัวยิงนับหลายสิบกระบอก…เสือมันไม่ได้มีตัวเดียวใช่ไหมพี่…”
“ในยุคสมัยพี่นี่เสือน่าจะชุมน่าดูเลยนะครับ….”ผมเอ่ยพูดไปอย่างตามความคิดของผม
“สมัยพี่นี่…มันพุทธศักราชที่เท่าไหร่เหรอครับ?”ผมเอ่ยถามพี่เข้มต่ออย่างสงสัย เพราะพี่เข้มบอกว่าผมย้อนอดีตมาอยู่ในภพของผมพร้อมๆกับพวกตำรวจและคนที่ทรยศแผ่นดินพวกนี้ที่มันเกือบจะไม่เหลือซากเพราะถูกเสือกัดกิน
แต่ที่ผมสงสัยคือผมย้อนอดีตข้ามมาที่นี่ได้ยังไงมันเกิดอะไรขึ้นกับกาลเวลาและการหมุนรอบๆตัวของโลกงั้นเหรอ มันเกิดปรากฏการณ์อะไรทำไมมันช่างเหลือเชื่อและน่าอัศจรรย์ใจได้ขนาดนี้
“สมัยของข้า…เขาเพิ่งจะเลิกใช้ร.ศ.ไปเมื่อไม่กี่ปีก่อน…”พ
